Karin Amatmoekrim, Niña Weijers en Frank Nellen zijn genomineerd voor de E. du Perronprijs 2022/23. Dat laat de Tilburg University weten op haar site. De tweejaarlijkse E. du Perronprijs is bedoeld voor schrijvers of kunstenaars die grenzen signaleren en doorbreken om wederzijds begrip tussen verschillende bevolkingsgroepen te stimuleren.  De jury bestaat dit jaar uit Aly van Berckel, Eline Peeters, Sander Bax, Ad Backus en Odile Heynders.

Amatmoekrim is genomineerd met In wat voor land leef ik eigenlijk? Daarover schrijft de jury:

In deze prachtige zeer helder geschreven biografie (ook verdedigd als proefschrift aan de universiteit van Leiden) beschrijft Amatmoekrim het leven en werk van Anil Ramdas (1958-2012) vanaf het moment van zijn geboorte in Paramaribo tot zijn zelfverkozen dood. Ramdas was een publieke intellectueel; hij schreef, maakte televisieprogramma’s en was sterk aanwezig in het maatschappelijke debat. Zijn positie was kritisch analytisch, zijn woorden waren scherp en effectief en hij was in staat meerdere perspectieven op te merken en te verbinden. Amatmoekrim vertelt het verhaal van zijn leven en daarmee ook de koloniale geschiedenis van Suriname en Nederland. Ramdas werd een representant van de postkoloniale kritiek op de Hollandse zelfgenoegzame cultuur. Zijn roman Badal (2012) was een verbijsterend zelfportret.  Amatmoekrim toont zijn vele kanten, talenten en rollen, en beschrijft de tragische figuur die Ramdas ook was in al zijn moed.

Weijers dingt mee met Cassandra:

Tijdens een periode van gastschrijverschap in Almere raakte Niña Weijers in de ban van het verhaal van de vermissing van een jonge vrouw van zeventien, Cassandra van Schaijk, in maart en april 2007. Het lichaam van de vrouw werd uiteindelijk gevonden in de Noorderplassen. Weijers lijkt een true crime story te schrijven, maar is tegelijkertijd geïnteresseerd in iets anders: het gedrag van groepen jongeren die steeds meer rechts populistische sympathieën krijgen. De schrijver vraagt zich af wat het betekent om in een op de tekentafel ontworpen Hollandse provinciestad te leven, wat er gebeurt als de feiten worden verbeeld, wat weg kijken inhoudt. Is een non-fictie verhaal wel non-fictie? Weijers onderzoekt dit in een glasheldere taal waarin zij feiten en perspectieven verweeft en ook zichzelf bekijkt. De tekst is adembenemend in de beschrijving van het gewone leven dat zomaar ontspoort.

Nellen heeft zijn zoveelste nominatie binnen met De onzichtbaren:

Frank Nellen schreef een indrukwekkende filmische roman waarin het leven aan het einde van de Sovjettijd wordt verbeeld. De roman concentreert zich rond de vriendschap van twee jonge mannen – de één een slungel, de ander geëngageerd – maar vertelt niet alles en laat veel aan de verbeelding en invulling van de lezer over. De sfeer is verstikkend en magisch, sommige passages (zoals een fenomenale scene in een lege fabriekshal vol water) lijken op droombeelden of magisch-realistische schilderijen. De stijl is precies, met hier en daar ingehouden ironie. De uitzichtloosheid van de mensen in de oostelijke regio van Europa raakt aan beelden van de Oekraïne die we in het heden zien. De fictie raakt aan de werkelijkheid.

De uitreiking vindt op 16 mei plaats. Dan krijgt een van de genomineerden te horen dat hij of zij 10.000 euro en een object van textiel ontworpen door studio ‘by aaaaa’ heeft gewonnen. Tevens houdt Ellen Deckwitz op die dag de E. du Perronlezing.