Het heeft wel iets treurigs, Zogkoorts, het laatst verschenen deel in de reeks De Tandeloze Tijd van A.F.Th. van der Heijden is alleen maar in NRC Handelsblad besproken. Deel 13 is een vervolg op het deel Stemvorken. Stemvorken, uitgegeven door Querido, stond nog vier weken in de bestsellerlijst. Zogkoorts is in eigen beheer uitgegeven (al krijg je dan direct een mail van de Stichting De Tandeloze Tijd dat je moet zeggen dat het boek in eigen beheer van de Stichting is uitgegeven, zodat mensen niet denken dat Van der Heijden zelf alles heeft uitgegeven) en alleen te bestellen via de website, zodat onduidelijk is hoeveel boeken er in totaal verkocht zijn en de verkopen niet meetellen voor een bestsellerlijst.

Zogkoorts kreeg in de NRC drie ballen van Thomas de Veen die sprak van ‘meer van hetzelfde’. Een criticus moet goed beslagen ten ijs komen, want allerlei decennialang doorlopende verhaallijnen moet hij uit elkaar blijven houden. De Veen:

Ronduit vervelend is dat je steeds vaker het gevoel hebt informatie te missen; zoals er in Zogkoorts verhaallijnen opduiken die wortelen in andere delen, zoals over ‘Het Onaanzienlijke Meisje’ Marike de Swart en Corinnes (ex-)echtgenoot Hans Krop. Zevende deel Kastanje a/d Zee (2016) en tiende deel Stultifera Navis (2021) verschenen in zeer kleine, exclusieve oplages, maar bevatten informatie over hen die nu zeer welkom was geweest. Ja, je kunt samenvattingen googelen.

De Volkskrant had vroeger een vaste pleitbezorger in Arjan Peters voor het oeuvre van Van der Heijden, maar de krant heeft dit laatste deel nog niet besproken. Trouw evenmin. De Groene Amsterdammer niet. Vrij Nederland niet. Peters schreef wel een stuk voor HP/De Tijd en interviewde Van der Heijden een paar maanden geleden voor hetzelfde medium.

De Amsterdamse krant Het Parool plaatste wel een recensie van de hand van Marjolijn de Cocq, waarin we iets te weten komen over de keuze voor eigen beheer:

In Zogkoorts richt hij zijn venijn op de uitgeverij, die in de wind van MeToo en onder invloed van feministische golven preutsheid zou verkiezen boven de ‘grote literaire erotomanen’.

Tzum recenseerde Zogkoorts ook niet, bij De Reactor vinden we ook niets, maar op Bazarow verscheen wel een recensie van Nico Hylkema. Zijn conclusie:

Ondanks de soms wat onwaarschijnlijke wendingen in het verhaal, wordt het boek warempel spannend. Waar in de eerste helft van de roman een lichte verveling de kop opsteekt, is het nu toch een mooie beschrijving van een rouwproces. Daar kan de schrijver natuurlijk over mee spreken. […] Van der Heijden deelt nog een tikje uit richting de critici op Stemvorken en het massatoerisme in Amsterdam. Ach, laten we er maar een beetje om lachen. Daar vraagt deze tijd ook wel om.

Op Neerlandistiek schreef Marc van Oostendorp maar liefst drie stukken over Zogkoorts (1, 2, 3).

Zogkoorts is, kortom, het boek van een veelbelovende schrijver die nog wel even te gaan heeft. Een mediterrane verjaardagswens is ‘dat je 20 mag worden’. Als die wens mag uitkomen, zijn we – Van der Heijden is nog maar 72 – over veertig jaar nog niet klaar met De tandeloze tijd.

Jeroen Vullings schreef een recensie in EW, maar die staat niet online. Vullings besprak Zogkoorts wel in het radioprogramma Nieuwsweekend.

Op Hebban verscheen tot nu toe 1 lezersrecensie onder de titel ‘Papierverspilling’, op Goodreads verschenen maar liefst 5 beoordelingen (5 x 4 sterren).

Je kunt Zogkoorts hier bestellen voor € 24,95 + € 5,95 verzendkosten.