Sinds Arjan Peters weg is bij de Volkskrant missen ze wel de uitgebreide necrologieën als er weer een schrijver de geest heeft gegeven. Deze week schreef Onno Blom de necrologie van Cremer voor de krant. Daarin staat onder meer:

De afgelopen jaren werkte Cremer woest als nooit tevoren. Hij had tentoonstellingen van zijn beeldende werk, maakte kolkende ‘zeeschappen’ van verf. Als schrijver leek hij herboren in Fernweh (2016), Sirenen (2017), Jayne (2018) en Canaille (2019), delen van zijn Odyssee-cyclus, over zijn ‘verlangen naar verten’, dat hij van zijn vader erfde, en zijn liefdes uit vervlogen tijden.

Op de site van HP/De Tijd staat de necrologie van Cremer geschreven door Arjan Peters. De naam van Onno Blom noemt hij niet, maar het is duidelijk over wie Peters het heeft als hij de volgende corrigerende tik uitdeelt:

Cremer melkt geen successen van vroeger uit, maar kijkt als oudere man terug op het leven dat hij heeft geleid. Dat levert breekbare documenten op, terwijl de vorm en stijl fier zijn gebleven. Dat gaat ook op voor Canaille (2019), over zijn mislukte huwelijk met balletdanseres Perrine.

Niet iedereen heeft die boeken gelezen, en dat is te betreuren. Als iemand rustig beweert dat Jayne (2018) een deel is uit de Odyssee-cyclus, weet je genoeg. Jayne is gelicht uit Ik Jan Cremer 3 (2008); het gedeelte dat handelt over zijn affaire met het ongeremde sekssymbool Jayne Mansfield. Géén onderdeel van de Odyssee-cyclus.

(foto: Jac. de Nijs / Anefo, Nationaal Archief, CC0)