Via Bazarow werden we erop geattendeerd dat Herman Brusselmans het zwaar te verduren krijgt na zijn column op Humo van afgelopen zondag. Brusselmans schrijft daarin over het Israël-Palestina-conflict en voorspelt een Derde Wereldoorlog: ‘En dat allemaal door een klein, dik, kaal Joodje dat de onheilspellende naam Bibi Netanyahu draagt, en dat er om welke reden ook voor wil zorgen dat de hele Arabische wereld wordt weggeveegd.’ Brusselmans beschrijft dat hij zich voorstelt dat de slachtoffers niet een Palestijnse moeder en zoon zijn, maar zijn eigen vrouw en kind. Vervolgens volgt de gewraakte passage: ‘(…) en ik word zo woedend dat ik iedere Jood die ik tegenkom een puntig mes los door de keel wil rammen.’

Brusselmans nuanceert deze worden nog wel in dezelfde column:

Je moet er natuurlijk altijd bij denken: niet iedere Jood is een moorddadige rotzak, en om die gedachte vorm te geven maak ik me een voorstelling van een bejaarde Joodse man die door m’n eigen straat schuifelt, gekleed in een afgewassen hemd, een nepkatoenen broek en oude sandalen, en ik heb medelijden met hem en krijg bijna tranen in de ogen, maar even later wens ik hem naar de hel, en ja, dat is een stemmingswisseling, en daarvan zal m’n op stapel staande bundel helaas bol staan.

Joodse organisaties spreken schande van Brusselmans’ woorden en laken zijn onvermogen Joden van Israëliërs te onderscheiden. De European Jewish Association (EJA) bereidt een rechtzaak voor. De voorzitter van de organisatie, Menachem Margolin, laat weten: ‘[P]ubliekelijk zijn verlangen uiten om de keel van elke Jood die hij tegenkomt door te steken is psychopathisch. Gezien zijn populariteit en beruchtheid is het ook een uitnodiging voor anderen om hetzelfde te doen.’

Volgens de hoofdredactie van Humo heeft Brusselmans een satirische column geschreven en snapt eenieder die hem in zijn geheel leest ‘dat Herman de zinnen niet letterlijk bedoeld heeft’. Brusselmans zelf was gisteravond volgens Het Laatste Nieuws (HLN) nog niet onder de indruk van de ophef:

Wie mijn column effectief gelezen heeft, weet dat dit in een bredere context kadert. (…) In de Israëlische aanval op Palestina worden – naast die terroristen – ook héél wat onschuldige mensen gedood. Je moet daar niet onnozel over doen: dat is nu eenmaal de realiteit waarin heel wat Palestijnen zich bevinden. Hun kinderen zijn vermoord, hun ouders liggen onder het puin… Ik kan me héél goed voorstellen dat die mensen dan denken: ‘Moest ik de kans krijgen, ik zou me wreken’. En daar gaat het om. Dit is géén oproep tot geweld, maar bon: wie zijn de Israëli’s om zich daar druk in te maken wanneer ze zelf duizenden mensen hebben gedood?

Vanochtend is de stemming bij Brusselmans echter helemaal omgeslagen. Hij wil HLN niet meer te woord staan na alle bedreigingen die hij ontvangen heeft via sociale media: ‘De heisa is veel te groot geworden. Ik moet denken aan de veiligheid van mijn vrouw en zoontje.’