De Vlaamse dichter en prozaïst Mark Insingel is afgelopen dinsdag overleden in een woonzorgcentrum in Wilrijk (Antwerpen), schrijft De Standaard. Hij werd 89 jaar oud. Insingel debuteerde in 1956 met de dichtbundel Panorama, toen nog onder zijn eigen naam, Mark Donckers. Vanaf 1963 schreef hij onder het pseudoniem Mark Insingel. Die naam verwees naar het dichterlijke bestaan in afzondering. In 2010 verscheen zijn laatste bundel, Lang leven. In 2017 kwam zijn verzamelde werk uit onder de titel Het doel is wit.

Insingel werd gedurende zijn loopbaan voor verschillende prijzen genomineerd. Zo kwam zijn roman Hoe het rolt in 2005 op de longlist van de Libris Literatuur Prijs terecht. Hij won ook meerdere prijzen, waaronder de ANV-Visser Neerlandia-prijs voor zijn hoorspel Een kring in 1975.

Insingel beschouwde zichzelf als een avant-garde-auteur. Hij was dan ook tot het einde voorvechter van de autonomie van de tekst, of dit nu poëzie of proza betrof. Die focus op het taalbouwsel is geen vlucht, legde hij in 1970 in een interview met Willem Roggeman uit:

Ik zou ook denken dat het precies de dichter is die niet ‘vlucht’, vluchten doet de zogezegde ‘nuchtere mens’ die ‘de realiteit onder ogen ziet’, deze ‘realistische’ mens beseft niet dat wat hij voor ‘realiteit’ aanziet niets anders is dan een geheel van traditionele conventies en van totalitair ‘gezond verstand’, het hele logge gevaarte van de ‘conventional wisdom’; dat is het toch wat de kunstenaar – op het formele vlak dan – bestendig opjaagt en daardoor houdt hij het min of meer leefbaar, hij vrijwaart het van folklore en van ridiculiteit. Ik zie de kunstenaar als de tegenhanger van de wetenschapsmens.