Groningen jaren ‘90: de huisgenoot van een goede vriend had veel videobanden en overgewicht. Zijn kamer was een onbeschrijflijke puinhoop. Hij maakte harde grappen en verdiende daar geld mee op de nationale radio. Na onze studietijd stierf hij plotseling op nog jonge leeftijd. Ik zou hem waarschijnlijk allang zijn vergeten, als wij niet tijdens een filmavondje op zijn kamer achter de bank een kolossale berg lege otrivin-busjes hadden gevonden. Sindsdien is hij bij elke neusverkoudheid wel even in mijn gedachten.