De gehele shortlist van De Grote Poëzieprijs is vandaag bekend geworden. Gedurende de week maakte radioprogramma Opium de genomineerden voor de prijs voor de beste Nederlandstalige poëziebundel van het afgelopen jaar bekend. Op die lijst staan de volgende titels (met eronder de motivatie van de jury):

  • Bouwdoos van Han van der Vegt

    Dat het een dwarse bundel is, blijkt al uit de bladspiegel en de leesrichting. Hier spreekt een heldere dichtersstem vol humor, deze dichter heeft met lust geschreven. Dat merk je aan zijn gewaagde stijl en inhoud met betrekking tot sciencefiction en een dystopisch toekomstbeeld. Plezier is een onderschatte waarde in de poëzie; Van der Vegt bewijst met zijn speelse bundel net het belang hiervan. Het leesgenot wierp ons nu en dan terug naar Paul van Ostaijen aan wie de dichter zich expliciet schatplichtig toont.

  • CORPS, poreus van Nele Buyst

    Een prachtig vormgegeven bundel qua papier en taalgebruik. Het is een puur poëtisch boek waarbij vorm en inhoud samenvallen. Het raakt aan de kern van de taal en van het leven. Ondanks een bij wijlen abstracte benadering lukt het Buyst om concrete belichamingen van haast ongekende aspecten van de insecten- en plantenwereld op te roepen. Een ecokritische en urgente bundel die holistisch en organisch leest. Hier is een dichter aan het werk die de materie overziet, prachtig.

  • Decem van Anne Provoost

    Deze bundel is actueel geëngageerd en heeft een duidelijke eigen stem. Zowel de vormgeving als de tien hoofdstukken zetten je aan tot doorlezen. Het is mooi hoe dit perspectief zowel van binnen als van buiten werkt: Provoost heeft zelf geen toegang tot de ervaring van de asielzoeker en toch stap je in de schoenen van de migrant. Je wil dit verhaal meemaken en begrijpen. Een bundel om vast te pakken.

  • De schaamsoort van Paul Demets

    Centraal in deze bundel staat de relatie tussen schrijver Paul Demets en de overleden dichter Guido Gezelle. Deze relatie brengt het tijdloze karakter van Gezelles poëzie naar voren. Vanuit dat tijdloze nodigt Demets ons uit om naar het heden te kijken. De poëtische kijk op dier en natuur biedt ons een nieuw perspectief op het mens zijn en de relatie tot anderen waarbij schaamte en gender een rol spelen. Relationeel en met minutieuze aandacht opent deze bundel een nieuw ‘referentiekader’ dat zeker niet mag ontbreken.

  • Wat wij doen dat heet bewaren van Siel Verhanneman

    Dit is een heel bijzondere bundel waarin op een suggestieve doch toegankelijke manier (in)voelbaar wordt gemaakt wat het is om vrouw en moeder te zijn. Verhanneman hanteert een klare en tegelijk technische taal die ruimte laat voor verborgenheid en herkenbaarheid. Het lukt haar om haast onuitspreekbare situaties beeldend uit de doeken te doen zoals rouw om een zus: ‘zo ongedwongen kun je nu in ons meebloeien, / bewaren we jou in dit ongetiteld beeld’. Het is een bundel om jezelf in te herkennen. Er spreekt een tederheid uit de gedichten die diepgaande gevoelens oproept. Soms een sturend verhaal, maar nooit dwingend.

De jury bestaat dit jaar uit Barbara Fraipont, Elfie Tromp en Michael Tedja. De winnaar wordt op 24 april bekendgemaakt en diegene gaat huiswaarts met 20.000 euro. Daarnaast is er een publieksprijs.