Het digitale platform voor poëzie, Meander, is zijn voorman kwijt. Dit bericht werd rondgestuurd over het overlijden van Rob de Vos:

Verdrietig en verslagen moeten wij u meedelen dat Rob de Vos eerder deze week thuis in zijn woonplaats Hoogvliet plotseling is overleden. Hij zou op 20 mei 63 jaar zijn geworden. Rob was de geestelijke vader van Meander. In 1995, een jaar nadat internet (toen nog met een hoofdletter geschreven) op grotere schaal in Europa was geïntroduceerd, zette hij, nadat hij iets dergelijks eerder al op papier had gedaan, een literaire e-mailnieuwsbrief met een bijbehorende website op en noemde het geheel Meander. Meander beoogde (en beoogt) vooral kansen te geven aan beginnend literair talent, maar al snel bleken ook meer gevestigde dichters graag bereid om in Meander te publiceren. In de loop van de jaren heeft een enorme hoeveelheid dichters (op den duur werd uitsluitend voor poëzie gekozen en werd het publiceren van literair proza verlaten) in Meander gepubliceerd en heeft een keur aan mensen (net als Rob zelf altijd om niet) aan Meander meegewerkt. De wekelijkse nieuwsbrief heeft een bereik van ruim 7000 abonnees. Rob was in al die jaren de spil van Meander. Hij was webmaster, redacteur, ideeënbedenker, boekhouder en bestuurder. De leegte die hij achterlaat is nauwelijks te overzien. Toch hebben wij de intentie om op de een of andere wijze met Meander door te gaan. Daar hebben wij tijd voor nodig en we vragen daarvoor uw begrip. Bestuur, redactie en medewerkers van Meander, 6 april 2018

Bij het twaalfjarige jubileum van de site interviewde Sander de Vaan De Vos en vroeg hem naar de hoogtepunten:

Organisatorisch gezien – ik hou me bij Meander vooral met de organisatie bezig – het kunnen samenwerken met uitstekende medewerkers. Het valt niet mee goede medewerkers te vinden. In die twee jaar dat jij nu meewerkt heb ook jij al heel wat mensen zien komen en gaan, de meesten al na een paar maanden. Men beseft niet voldoende dat meewerken echt werken is. En dan ook nog eens onbetaald en zonder al te veel complimenten te ontvangen van lezers en auteurs. En dat allemaal in je schaarse vrije tijd. Daarom waardeer ik des te meer de mensen die een paar jaar, of nog langer, zich volop hebben ingezet en Meander hebben gemaakt tot wat het nu is.