Van mijn moeder erfde ik Limburgs bloed. Het gebied rondom Maastricht is bevolkt met oud- en achterooms en –tantes. Eens deed ik een poging. Ik kondigde mijn bezoek telefonisch aan. Met handen en voeten. Ter plaatse werd ik even van achter de vitrage begluurd. Daarna ging de deur op een dubbel slot. Mijn Limburgse familie; het bloed is er, de ogen te weinig. We zijn in Vaals en ik hoor een gesprek in lokale tongval. Ik voel mij een exoot.