Dat we in Spakenburg terechtkwamen lag meer aan de windrichting dan aan Gods wil. In de middag meerden we naast de oude bottervloot aan. Het was markt en dat trof. Dochter (5) moest nodig haar eerste naveltruitje, vond ze zelf. Het aanbod aan scabreuze kleding viel evenwel wat tegen. De vis die ons avondmaal werd niet. En ook de gezelligheid niet, die ons gonzend van zedeloosheid over het havenwater bereikte toen wij zo zoetjes aan de slaap probeerden te vatten.