In zijn column in NRC Handelsblad veegt Tommy Wieringa vandaag de vloer aan met de ‘vierhonderdvijftig pagina’s gruwelproza’ die de Haagse Adviescommissie voor Kunst en Cultuur onlangs presenteerde. De commissie legde vooral de nadruk op de woorden diversiteit en inclusie. Wie die woorden handig gebruikt scoort:

Ik waag te veronderstellen dat het andersom is: wie de signaalwoorden diversiteit en inclusie handig laat oplichten in zijn aanvraag, krijgt de centen, ongeacht de artistiek-inhoudelijke koers. Wie gewoon goede programma’s wil maken en niet gewiekst genoeg is om diversiteit en inclusie te simuleren, leest het dodelijke ‘niet honoreren’ onder zijn aanvraag.

De spijker op de kop. Je kunt wel raden hoe WQieringa denkt over Ellen Walraven die in de commissie zat die Writers Unlimited een verhoging van de subsidie gaf. Walraven werd daarna directeur bij Writers Unlimited.

Lees de hele column hier.