De drang van sommige schrijvers (m/v) om op diverse sociale platforms duidelijk te maken dat zij nooit door Arjan Peters waren gerecenseerd had wel iets koddigs. Anderen konden eindelijk revanche nemen op een slechte recensie. Ze kregen daarbij hulp van de anonieme brigade van GeenStijl-reaguurders die ook los konden gaan en eens een verzetje hadden en na weken coronanieuws een nieuw slachtoffer konden verscheuren. De hoofdredacteur van de Nieuwe Revu, toch een van de meest betrouwbare opiniebladen die we kennen, bekend van allerlei onthullingen, zoals eh…, je weet wel, gooide er nog een anonieme tip van jaren geleden tegenaan.

Tot nu toe is er nog geen enkele schrijfster geweest die in het openbaar een beschuldiging van seksueel overschrijdend gedrag heeft durven opschrijven, op een terloopse opmerking van Maartje Wortel na. Mag een recensent afspreken met een schrijver? Ja, dat mag. Mag een recensent naar bed gaan met een schrijver? Ja, dat mag ook. Mag een recensent naar bed gaan met een schrijver in ruil voor een recensie? Nee, want dan misbruik je je positie. Volgens NRC Handelsblad zijn er tot nu toe ‘geen bewijzen heeft gevonden voor #metoo-achtige taferelen’. Maar wat was dan zo grensoverschrijdend dat je een prominente criticus op non-actief stelt?

Ondanks alle ophef gisteren zwijgt de Volkskrant vandaag. Een slechte keus. Als je zelf in het nieuws bent, dan moet je ook verantwoording afleggen voor je eigen acties. Tot het moment dat er meer openheid komt, geef je iedereen die nog een rekening te vereffenen had vrij spel.

(CP, nooit gerecenseerd door Arjan Peters, foto: © CP))