Afgelopen vrijdag werd Saskia Noort door Laura de Jong geïnterviewd voor de boekenbijlage van de Volkskrant. Daarin klaagde ze over het mannenbolwerk dat de thrillerwereld nog steeds is, de denigrerende uitspraken van Tomas Ross (‘de Johan Derksen van de thrillerwereld’) en het mislopen van de Gouden Strop.

Esther Verhoef, Simone van der Vlugt en ik hebben intussen honderdduizenden boeken verkocht, maar collega Tomas Ross, die zo ongeveer jaarlijks de cheque van de Gouden Strop kwam ophalen, noemde ons ‘kwebbelkutjes’. Het is een seksistische wereld. Terwijl ze natuurlijk hadden moeten toejuichen dat drie Nederlandse vrouwen veel thrillers verkopen.

De klassieke denkfout, verkoopcijfers gelijkschakelen aan kwaliteit, wordt vandaag aan de kaak gesteld in de brievenrubriek van de krant. Henk Vlaming, thrillerredacteur bij De Leesclub van Alles heeft zo zijn bedenkingen.

Ze staan niet aan de top omdat ze de beste thrillers schrijven, maar omdat ze sterke uitgevers hebben met veel marketingpower.
De werkelijke thrillerwereld bestaat uit honderden Nederlandse schrijvers, mannen en vrouwen, die op amateurbasis publiceren. Zij blijven onder de radar, omdat ze bij kleinere uitgevers zitten. […]
Dat Saskia Noort toch recht denkt te hebben op de Gouden Strop, betekent dat zij degene is die neerkijkt op de thrillerwereld.

Henk Vlaming, die ook de misdaadroman Een van ons schreef, uitgegeven bij Elikser waar je tegen betaling je boeken kunt laten uitgeven, recenseerde in 2017 Debet van Saskia Noort. De Eetclub vond Vlaming nog wel goed maar dit boek niet:

Het verhaal eindigt met een paar boeven, een pistool en de politie die net op tijd ingrijpt. Toch noemt uitgever Ambo Athos dit een ‘literaire thriller’.
Te veel eer voor deze karige hap, die er veelbelovend uitziet, maar die toch meer smaakt naar een diepvriesmaaltijd dan naar haute cuisine.