Gedicht: Catharina van Daalen – Corona, een sonnettenkrans (13)
13.
Elementair is alles allang verdord
vergaat stof tweemaal en bestond
bezinksel uit gelijke delen grond
circulair heelal waar gerecycled wordt
is elk aanwezig atoom een part geweest
in nieuw leven dat in mij sliep
waar afstand tussen sterren even diep
telde als cellen samenklonterend tot geest
tot het zelfstandig opstaat en teruggeeft
welke trekken het niet meer dragen wil
en plots een eigen weg gekozen heeft
verbluft blijven we achter, zonder spil
we hebben zonder het te weten
naar het uiteenvallen toegeleefd
Catharina van Daalen
(foto: CDC/ Alissa Eckert, MSMI; Dan Higgins, MAMS, publiek domein)