Naar aanleiding van het overlijden van Remco Ekkers zullen we de komende dagen enkele gedichten van hem plaatsen om hem te eren.

Foto

We waren toen aan zee
maar ik weet er niets
meer van, wel weet ik
hoe mijn vader me omhoog
gooide en later weer opving.

Dat moment dat moeder
in de camera ving:
Vader ik kom, ik kom
ik zweef in de lucht
boven zee als een vliegtuig.

Mijn armen gespreid
ik wist zeker: hij vangt me op
de verrukking, de angst ook
mijn voeten gestrekt
juichend maar zonder geluid.

Remco Ekkers

(Uit de bundel Haringen in sneeuw, Leopold, 1984.)