In de Volkskrant van vandaag een diepte-interview met Esther Verhoef door Laura de Jong (‘In zo’n periode van totale toewijding ziet u alleen uw man?’) en daarbij worden ook enkele vragen gesteld over actuele kwesties, zoals sensitivityreaders. Verhoef antwoordt dat schrijvers een zekere verantwoordelijkheid hebben.

Zo las ik een poos terug een verhaal van Jan Wolkers waarin een personage een kip doodneukt. Ik had dat liever niet gelezen. Dan heb ik het over verantwoordelijkheid. Op het moment dat je dat schrijft en je wordt op het schild gehesen, zo van: ‘Wolkers durfde dat toch maar’, heeft dat zonder meer invloed. En wordt dierenmishandeling enigszins genormaliseerd. Voor mij is dat een gevoeligheid. Ik word er verdrietig van en denk: is dit dan de maatschappij, wordt dit dan hoog gewaardeerd? Voor mij gaat het te ver.

Verhoef wordt wel vaker verdrietig. Op de vraag ‘Uw boeken geven een goede typering van het hedendaagse leven. Hoe kijkt u naar deze tijd?’ antwoordt ze:

We leven in een moeilijke tijd, ik word er verdrietig van. Ik voel me vooral verdrietig over de polarisatie, dat het midden weg is, dat mensen zich zo ingraven in hun overtuigingen.

Lees het hele interview hier.