Gisteren is de schrijver en dichter K. Schippers overleden. Dat bericht brengt zijn uitgeverij Querido naar buiten. Hij is vierentachtig jaar geworden. Bij K. Schippers was vorig jaar kanker geconstateerd. In een interview in Het Parool zei hij daarover: ‘De dood, ik heb ’m toch niet bedacht! Hoepel op, zeg, wat een onzin. Wat heb ik er mee te maken!’

K. Schippers (Amsterdam, 1936) heeft een uniek oeuvre op zijn naam staan, waarin hij het toeval en het speelse ernstig nam. Hij schreef in totaal ruim veertig romans, poëziebundels en bundels verhalen & beschouwingen. Op typisch schipperiaanse wijze vermengde hij in alle genres fictie, documentaire en autobiografie.
Zijn gedicht ‘De ontdekking’ is een van de meest geliefde en geciteerde Nederlandse gedichten:

Als je goed om
je heen kijkt
zie je dat alles
gekleurd is

In 1963 debuteerde K. Schippers als dichter met de bundel De waarheid als De koe, in 1971 als romanschrijver met Een avond in Amsterdam. Eerder al, in 1958, had hij samen met J. Bernlef en G. Brands het legendarische literaire tijdschrift Barbarber opgericht. Hij was ook een van de bedenkers van het cultureel tijdschrift Hollands Diep, dat van 1975 tot 1977 bestond.
Zijn naam als ‘beeldend kunstenaar onder de schrijvers’ heeft Schippers mede te danken aan zijn essays over kunst, die hij gedurende decennia publiceerde in NRC Handelsblad. Vooral samen met Kees Hin maakte hij vele documentaires en de speelfilm Het schaduwrijk (1993).

Zijn werk is veelgeprezen. Hij ontving de P.C. Hooft-prijs voor beschouwend proza in 1996, een jaar later gevolgd door de Pierre Bayle-prijs voor zijn kunstkritieken. In 1983 werd zijn roman Beweegredenen bekroond met de Multatuliprijs, en in 2006 ontving hij de Libris Literatuur Prijs voor Waar was je nou, de roman die al snel uitgroeide tot een bestseller. Onlangs verscheen zijn lovend ontvangen en herdrukte roman Nu je het zegt.

Gerard Stigter was getrouwd met Erica Hoornik, met wie hij twee dochters had, Diana en Bianca. Hij wordt in besloten kring begraven.

Patricia de Groot, redacteur: ‘Uitgeverij Querido rouwt om het verlies van haar dierbare schrijver en vriend K. Schippers, die meer dan zestig jaar aan de uitgeverij verbonden is geweest – en met wie het altijd een feest was om samen te werken.’

In de literatuurgeschiedenis wordt Schippers bij de Zestigers geschaard, dankzij het mede door hem opgerichte tijdschrift Barbarber en er wordt een soort strijd met de voorgangers, de Vijftigers verondersteld al zei Schippers onlangs in De jongens van Barbarber van Toef Jaeger dat je ook weer niet te veel van die strijd moest voorstellen. Toch kun je het gedicht ‘Opening van het visseizoen’ wel degelijk als een programmatische plaagstoot zien.

Opening van het visseizoen

Eindelijk buiten.
Water is water.
Riet is riet.
Een eend lijkt op een eend.

Maar nu begint mijn vader (62) weer.

Hij noemt waterhoentjes strijkbouten
en vindt dat de maan
ondergaat
als de
zon.

In haar in memoriam voor NRC Handelsblad roemt Jaeger het vermogen van Schippers om te bewonderen.

Behalve aan zijn vrienden bleef hij ook trouw aan de kunstenaars die hij liefhad: Laurel & Hardy, Marcel Duchamp, Eric Satie, Jacques Tati of Kurt Schwitters, om er maar een paar te noemen.

Op Tzum kun je recensies vinden van Een klok en profil, Tellen en wegen, Op de foto, Buiten beeld, Fijn dat u luistert, Niet verder vertellen, Tot in de verste hoeken, Bij Loosdrecht,
Straks komt het, Andermans wegen, Nu je het zegt. De Tzumcast besprak in 2018 het boek Straks komt het.