Gedicht: Rik Andreae – Warmte
Warmte
Behalve de Eskimo van het jaar, die zegt
een koud hoofd te hebben en daarom niet
in de tocht wil, voelen wij warmte – elkaars
warmte – voelen dat het warm, nee heet is.
Het papier krult, de plavuizen dampen,
vliegen sterven. De deur staat open
voor iedereen met een luciferkop,
met een supernova op zijn nek. Kom binnen –
we stoppen je in – kom binnen. Tong wordt
potlood, longen misbaksels, de koelkast
stroomt leeg. Op de draden zitten vogels –
spreeuwen. Als je in je handen klapt,
vliegen ze, vliegen ze naar het zuiden.
Het zuiden is er om in te slapen.
Rik Andreae
Uit de bundel Landschap met blauwe schutting.