Nieuws: NBD Biblion gunt ontslagen recensenten zelfs geen feestje al was dat beloofd
Van een door de NBD Biblion afgedankte recensent kregen we de onderstaande reactie:
Op 7 maart jongstleden ontvingen de omstreeks 700 recensenten die voor NBD Biblion boeken bespreken een e-mail met als onderwerp ‘Bedankt voor je waardevolle bijdrage’, waarin zij moesten lezen dat hun inspanningen niet langer nodig waren: ‘Het moment is aangebroken om afscheid te nemen van de meeste van onze trouwe recensenten.’
Er wordt niet uitgelegd wat bedoeld wordt met ‘trouwe’ recensenten, bovendien wordt door het gebrekkige formuleren de indruk gewekt dat er geen afscheid genomen zal worden van recensenten die niet ‘trouw’ zijn.
Zo’n afdankingsaankondiging is niet prettig om te ontvangen, een pleister op de geslagen wond is de dankbetuiging die erin verwerkt is: ‘We willen je daarom met deze brief [in werkelijkheid een e-mail] laten weten dat we jouw toewijding en precisie de afgelopen jaren enorm hebben gewaardeerd. Mede dankzij jouw bijdrage hebben bibliotheken de afgelopen jaren een mooie collectie kunnen opbouwen.’
Daar blijft het niet bij. ‘Om jou en alle andere recensenten te bedanken voor jullie inzet organiseren we in april een bijeenkomst. Je ontvangt binnenkort meer informatie hierover. Ik zou het leuk vinden je daar te treffen.’
Die ‘ik’ is algemeen directeur Nina Nannini. Menig recensent zal het als een buitenkans beschouwen iemand zo hoog in de hiërarchie persoonlijk te mogen ontmoeten, al zal een langdurig een-op-een onderhoud er waarschijnlijk niet in zitten als je een van de 700 genodigden bent. Het zal meer weghebben van de paus een handje geven. Maar toch iets om naar uit te kijken.
Inmiddels is het mei geworden en is er over die bijeenkomst niets meer vernomen. De ‘trouwe’ recensenten hoeven kennelijk niet meer nader bedankt te worden voor hun inzet. En Nina Nannini, die schreef dat leuk te vinden, vindt het kennelijk niet leuk meer ze op een bijeenkomst te treffen.
Helemaal grijs is het dat men niet het fatsoen had de recensenten te laten weten dat de in het vooruitzicht gestelde bijeenkomst (‘Je ontvangt binnenkort meer informatie hierover’) niet doorgaat. Wat zijn dat daar voor mensen?
‘Met hartelijke groet’, zo ondertekende Nina Nannini op 7 maart het bericht aan de recensenten. Dat ‘hartelijke’ zal met de kennis van nu met een korreltje zout genomen moeten worden, die ‘groet’ zal ook wel zonder betekenis zijn.
(Aldus een door deze manier van doen voor de tweede keer gedupeerde ‘trouwe’ recensent die anoniem wil blijven.)
De naam van de schrijver is bij de redactie bekend.
Wat zegt NBD Biblion daar zelf over?
Inderdaad, in een eerdere reactie op een artikeltje over het doen en laten van NBD Biblion heb ik mij ook verbaasd omtrent het uitblijven van een uitnodiging. Ik zou het niet bepaald een feest willen noemen. Ik denk – dat is op persoonlijke titel – dat ze bij NBD Biblion erg geschrokken zijn van de ophef en de negatieve en geëmotioneerde reacties in boekenland. Misschien toch niet goed ingeschat met welke (jeugd)boekenliefde deze recensies of boekbeschrijvingen (wat u wilt) zijn gemaakt. Het is nooit te laat om onjuiste besluitvorming terug te draaien.
Het blijft een opmerkelijk gebeuren. Want, ik recenseer, mag ik dat woord nog gebruiken, ruim 25 jaar voor Biblion meerdere onderwerpen. Wat schetst mijn verbazing. Eind maart werd ik gebeld met de mededeling dat de fictie uit mijn pakket verdwijnt. Dat gaat metadateren worden. Echter de non-fictie titels blijf ik ontvangen en mag daar aanschaf informaties voor schrijven. Nu heb ik even getwijfeld, want het was echt bijna 1 april. Denkende aan het grapje op Tzum. Dus, toch nog een keer gebeld en nee het was geen grapje. (de medewerkers aan de telefoon blijven echt heel aardig en ik verwijt hun dan ook echt niets in dit alles) Zojuist mijn eerste titel na alle commotie weer van commentaar voorzien en verzonden. Dus…hoe en wat verder? Feest of niet, het ziet er opeens anders uit. Voor mij dan, omdat ik niet alleen fictie recenseer. Maar de mail die ik nog zou ontvangen over wat wel en niet qua onderwerpen, die is misschien in een zwart gat verdwenen. Oftewel: romans en jeugdboeken (zonder de prentenboeken) gaan door de wasstraat van metadateren en alle non-fictie wordt nog door een mens van commentaar en advies voorzien. Communicatie aan de wereld en de 700 recensenten is wel een dingetje in dit geheel.
Je zou denken dat de algemeen directeur van een organisatie die over de aanschaf van boeken voor openbare bibliotheken gaat dient te beschikken over goede communicatieve vaardigheden. Een foute inschatting mijnerzijds, blijkbaar. Net als dat je zou denken dat zo’n persoon de klanten van de openbare bibliotheken en derhalve de schrijvers en uitgevers, en dus ook de recensenten, van boeken hoog in het vaandel heeft. Opnieuw een foute inschatting mijnerzijds, blijkbaar. Kunstmatige intelligentie staat nog in de kinderschoenen en heeft van kunst en dus van boeken absoluut geen kaas gegeten, zoveel is duidelijk. Het tellen van hoevaak bepaalde woorden in een boek voorkomen zegt absoluut niets over de inhoud van dat boek. Zo zal een boek dat pleit tegen geweld en racisme bijvoorbeeld vaak de woorden geweld en racisme bevatten. En dan heb ik het nog niet over de veel complexere aspecten van de inhoud van een boek. Een gezellig samenzijn aankondigen voor de massaal via een onpersoonlijke e-mail ontslagen recensenten (zelfs mét vriendelijke groeten) werd niet zo enthousiast ontvangen als de algemeen directeur verwacht had. Een pijnlijk foute inschatting harerzijds, dunkt me. Dit hele gedoe is een duidelijk voorbeeld van hoe je NIET aan leesbevordering doet.