Ombudsman Jeroen Trommelen begint een beetje met weerzin aan zijn stuk deze week want hij houdt niet van ‘Ophef over ophef over ophef’. Toch geeft het interview dat Onno Blom twee weken geleden had met de ‘auteur van vederlichte zomerboeken’ Ilja Gort aanleiding genoeg om een paar fouten recht te zetten. Zo verdraaide Blom de woorden die NRC-recensent Arjen Ribbens had gebruikt in zijn recensie van het boek.

De brief die Ribbens naar de Volkskrant stuurde, leidde niet tot een rectificatie maar werd geplaatst in wat je het fietsenhok van de opiniepagina zou kunnen noemen; geheel links onderaan in een bescheiden opmaak.

Hij heeft gelijk, reageert Onno Blom deemoedig: ‘Ik heb Ribbens’ woorden slordig samengevat. Dat vind ik verschrikkelijk – ik huiver sowieso bij elke slordigheid.’

Het was de bedoeling om een rectificatie te maken van de brief, maar die stond al eerder in de krant. Dat had zo niet gemoeten aldus de ombudsman.

Een essentieel citaat dat via een slordige samenvatting toch de motor wordt van het stuk, dat is mijns inziens gewoon een fout. Lezersbrieven worden niet gebruikt als verkapte rectificaties, vermeldt het Volkskrant-protocol.

De ombudsman is ook nog op zoek gegaan naar de blurb die Gort gebruikt op de achterflap van zijn boek. Die was niet in het krantenarchief terug te vinden. Gort lijkt ze zelf te bedenken. De Volkskrant hoopt dat Gort nu ook advertentieruimte inkoopt zoals hij eerder bij de NRC heeft gedaan.

Wel een goed verdienmodel: op een slechte recensie reageren met een advertentie van 3.600 euro, waarna een hoop publiciteit loskomt en een pagina’s lang interview in de Volkskrant. En dat daarna niet alleen de ombudsvrouw van de NRC, maar ook nog de ombudsman van de Volkskrant zich genoodzaakt zien om erover te schrijven. Petje af en proost.