Nieuws: Biografie Rudie Kagie over Edwin Rutten getorpedeerd, van Haye van der Heyden over Edwin Rutten ook, nu gaat vrouw van de uitgever hagiografie schrijven
Boeiend artikel van Bert Nijmeijer in de nieuwste HP/De Tijd waarin niet uitgegeven biografieën centraal staan. Het schrijnendste verhaal gaat over de biografie van Rudie Kagie over Edwin Rutten (Ome Willem). Dag rakkers! is de biografie die Kagie schreef en die uitgeverij AFdH zou uitgeven, maar het onderwerp zelf en zijn vrouw Annett Andriessen waren niet tevreden.
Ze herkenden Edwin niet in de tekst, er werd naar hun smaak te weinig ingegaan op de vele goede eigenschappen van Rutten, zijn humor, zijn relativeringsvermogen.
Duizend uur werk kon de prullenbak in en Kagie hoorde dat Haye van der Heyden zijn opvolger zou worden. Van der Heyden kent Rutten al heel lang. Hij was vroeger een buurjongen van Edwin Rutten en zijn eerste vrouw Lot. Van der Heyden werkte vervolgens aan de biografie, maar vond dat ook dat eerste huwelijk aan de orde moest komen:
Van der Heyden was vroeger oppas bij Lot en de meiden. “Ik zei: ik ben bang dat ik wel met Lot en je dochters moet praten.” Op Van der Heydens appjes kwam geen antwoord meer.
Van der Heyden gaat nu zijn biografie uitgeven bij zijn eigen uitgeverij. De titel wordt: En zo klom hij naar boven.
Nijmeijer vraagt uitgever Paul Abels wie nu de biografie gaat schrijven.
“Nu gaat mijn vrouw het schrijven.”
Hahahahaha.
“Mijn vrouw (Geke Mateboer – BN) is 25 jaar journalist. Het wordt een heel goed boek. Nee, ze maakt het niet op basis van het manuscript van Kagie. We gaan het helemaal opnieuw doen. “Vorige week hebben we Edwin en Annett uitgebreid op bezoek gehad. Edwin heeft flux de paroles, hij kan enorm praten. Het is een enorme toer om hem onder controle te houden. Het wordt een boek over het magische van Ome Willem. De rest van Edwin Rutten komt zijdelings aan bod. Hij heeft briljante dingen gedaan
in de jazz.”
Komen er ook kritische passages in het boek?
“Moet dat? Een biografie is geen Vrij Nederland-verhaal in boekvorm.
Lees het hele stuk over de verboden biografieën hier of koop het nieuwste nummer van HP/De Tijd in de winkel.
(foto: Rob Bogaerts / Anefo / Nationaal Archief, CC0)
beste Coen Peppelenbos, Op basis van deze paar regels kan ik geen mening vormen, het artikel van HP de Tijd moet kopen (dan moet je er niet naar verwijzen!) en zo belangrijk was Edwin Rutten niet. Nogal bekakte VVD jazz die weinig met echte Jazz te maken heeft. Ik zag hem een tijdje geleden ergens in een praatprogramma. Wat een kletskous. Met de nadruk op kletsen. Over alles en vooral over niets.
Het probleem is dat Rutten zichzelf wel heel belangrijk vindt. Had ooit een aanvaring met hem, hij ging niet in op mijn inhoud, probeerde me af te kopen met een CD. Maw: vrouw houd je mond ik heb een belangrijke taak, hier heb je iets om je zoet te houden. Ik weet niet of hij alleen denigrerend is naar vrouwen toe.
Als kind vond ik Edwin Rutten vreselijk om naar te kijken.
Het gedoe met uitwerpselen vond ik meer dan kinderachtig en de toon waarop hij kinderen aansprak was niet liefdevol maar neerbuigend .
Net als Aart Staartjes.Hij komt over als een nogal zelfingenomen figuur die meer verwacht dan anderen kunnen leveren. Mijn kinderlijke intuïtie was juist . Mooi.
Ik heb het artikel in HP/De TIJD gelezen, “In totaal zette Edwin Rutte minstens 1500 keer
in het openbaar dat malle petje op.
Moet dat niet “malle pietje” zijn?
Edwin Rutten; als kind was ik bang van hem. Briljante dingen gedaan in de jazz? Bewijzen graag.
Ome willem is een held! Wat je er ook van vindt. Er is over bekende mensen altijd wel iets te zeiken. Ik heb hem en zn vrouw 2 jaar geleden uitgebreid ontmoet in hun huisje in noord Friesland en was aangenaam verrast door hun hartelijkheid. Ook erg veel betekent om kinderen wegwijs te maken in de klassieke muziek.
Ook ik kan het artikel in HP/DeTijd niet lezen en dat is jammer als er een doorverwijzing naar de bron wordt gegeven.
Mijn kinderen keken zelden naar Ome Willem: ze vonden er niks aan en waren snel afgeleid. Het is gemakkelijk om iemand af te serveren, maar Rutten maakt het er zelf naar. Idioot om te ‘verbieden’ met zijn eerste vrouw Lot te spreken. Dat hoort er nu eenmaal bij Rutten.
In algemene zin wil ik zeggen dat biografen zich moeten beperken tot overleden personen. Ooit hoorde ik die opvatting van Jolande Withuis tijdens de Huizinga lezing in december 2018 in Leiden. Dan pas kun je een heel leven overzien. En een prettige bijkomstigheid: de persoon in kwestie kan zich er niet meer mee bemoeien!
Als je een bron gebruikt, dan moet je wel een link maken. Of de lezer vervolgens gaat betalen is aan de lezer. Journalistiek is niet altijd gratis.
Als je een bron gebruikt, dan moet je wel een link maken. Of de lezer vervolgens gaat betalen is aan de lezer. Journalistiek is niet altijd gratis.
“Het wordt een heel goed boek”
Dat zal nog moeten blijken