‘Ik moet je niet vertrouwen’ is de openbare lezing van Marja Pruis die dit najaar gastschrijver is bij de Rijksuniversiteit Groningen. Het ‘ik’ van de schrijver maakt de grenzen tussen roman, memoir en essay diffuser. Waarom pakt dit soms goed uit, en soms helemaal niet? En waarom lijkt het ene ‘ik’ waarachtiger dan het andere?