Place des Vosges

Het gonst van lege geluiden. Wat je schrijft lees je zelf.
In boeken van papier slaan we vast wat niet verdwijnen
mag. Gij zuster in dit steen: ‘Wij ogen verwant als
verlegen geliefden naar elkaar, belaagd in onstuim

van gevaar. Want, zie ginds het wenken van de lijken.’
Zeg me, vroeger, dat ik van je weg ben. Dat ik zo weinig
nog weet van de pozen dat alles hier slechts aarde, hout
en water was. Behalve dan dat wolven niet luisteren

onder het eten. Van cirkelgang wisten de ouden reeds,
langs de geur van de jacht op kalme lichte dieren zonder
sporen. Vandaag rust dat verleden onder huizen. In een

ervan branden vroege lampen. Zachte handen dekken
er of ze dat dagelijks doen een bruiloftstafel. Dit plein
weet het zeker: leven is van allemaal en glas van zand.

Bert Bevers

Bert Bevers (1954, Bergen op Zoom) is dichter en beeldend kunstenaar.  Hij woont en werkt in Antwerpen. De dichter blogt gewoon en bijzonder (onder andere over verdwenen deuren en gebaande paden).