Toen blijdschap nog gewoon van veel en grote cadeaus kwam. Wij hebben thuis nog heel lang Sinterklaas gevierd. Opa en oma’s erbij, lange gedichten (ik heb eens een closetrol volgeschreven, dat wordt me nu nog nagedragen) en surprises. Later bij onze neefjes en nichtje. Een generatie opgeschoven. Je kreeg het idee dat je het meer uit nostalgie vierde dan dat je de kinderen een plezier deed.

Moderne cadeaus zijn ook iets minder leuk om te geven. ‘Hier een tegoedbon voor een boek op je iPad.’

‘Wie wil er nog pepernoten?’
‘Volgens onze meester moet je kruidnoten zeggen!’

‘Wie wil er een chocoladeletter.’
‘Is die chocola wel fair trade?’

‘Sinds de kinderen er niet meer in geloven geven we alleen cadeaus met kerst.’

‘Zeg pa, die tegoedbon voor een boek hoeft niet, want ik kan zo tweeduizend boeken downloaden. Mag ik cash?’