Nieuws: Schrijfmachines Willem Frederik Hermans aangekomen in Gent
Gert Brouns van boekhandel Limerick in Gent heeft zijn vakantie aangegrepen om de schrijfmachines van Willem Frederik Hermans van Nederland naar Vlaanderen te brengen. Op de foto staan ze nog in het magazijn in Nederland. Begin september zullen ze voor iedereen te zien zijn in de boekhandel. Voor de schrijfmachines van Hermans waren drie gegadigden, nadat museum Scryption noodgedwongen de deuren moest sluiten. Het publiek en uiteindelijk een jury koos de boekhandel als eindbestemming. Het vertrek van de schrijfmachines uit Nederland zorgde voor vragen in de gemeenteraad van Groningen die nog een postsierlijk reddingsplan bedacht en kamervragen in Den Haag. Feit is dat in Nederland daarvoor weinig belangstelling werd getoond voor de collectie van Hermans. Boekhandel Limerick schrijft op haar Facebookpagina: ‘Vakantie of niet…deze rekken zijn sinds vanmiddag helemaal leeg! En de weesjes hebben een nieuw onderkomen aan de Koningin Elisabethlaan 142, ze hebben niet gemopperd…’
(foto: © Gert Brouns)
Een boekhandelaar in het Vlaamsche Gent
Had W.F. Hermans amper gekend
Hij mengde zich in de strijd om de toetsen
Om er stilletjes mee de plaat te poetsen…
Zo deed hij een aanslag op ons sentiment
Om het een potsierlijk plan te noemen vind ik getuigen van een gebrek aan respect. We hebben tenminste ons uiterste best gedaan om de collectie naar Groningen te halen. Maar ja , het is natuurlijk heerlijk om je te wentelen in cynisme. Zeiken en klagen en vooral niets doen!
Nou ja, nietsdoen. Het is dankzij de berichtgeving op Tzum dat het Dagblad er over berichtte en daarna kon jij er mee aan de slag. Zonder Tzum had Groningen niet eens geweten dat er wat aan de hand was. Je toont je opnieuw een slecht verliezer. Wanneer heb je die boekhandel nu al in het openbaar gefeliciteerd?
Ik heb het nog even nagekeken. Groningen kreeg 4% van de 7621 stemmen. Dat zijn er dik driehonderd dus. Als alle medewerkers van de gemeente en de bibliotheek hadden meegestemd waren we al een stuk verder gekomen. Ik heb geen actie op facebook gezien (behalve mijn eigen oproep), twitter of elders. Over nietsdoen gesproken.
Wanneer een incompetente jury de collectie toewijst aan iemand die een plan heeft dat aan alle kanten rammelt dan zie ik niet in waarom ik iemand moet feliciteren. Het plan van Groningen was goed doordacht en werd ondersteund door meerdere culturele instellingen en de Gemeente Groningen. De jury en stichting Onterfd Goed hebben mij met hun argumentatie totaal niet weten te overtuigen. Ook de boekhandelaar uit Gent was zo verrast was, dat hij – nadat hij de uitslag vernomen had – niet kon vertellen wat hij nu eigenlijk met de collectie van plan was. Hij stond daar echt met de mond vol tanden. En dan moet ik met applaus komen? Kom nou toch.
En nu even over het stemmen. Het stemmen – zo is mij medegedeeld door de Stichting Onterfd Goed – zou er niet toe doen. Het ging vooral om de plannen en de reacties op de site. Voor het plan van Groningen is veel steun gekomen onder andere van W.F. Hermans biograaf Willem Otterspeer, prof. J.J.A. Mooij, stadsdichter Joost Oomen en RUG-dichter Pauline Sparreboom.
We hebben ons enorm ingezet om de collectie naar Groningen te halen. Dat is mislukt en dat is doodzonde.
Ook de boekhandelaar uit Gent was zo verrast dat hij – nadat hij de uitslag vernomen had – niet kon vertellen wat hij nu eigenlijk met de collectie van plan was.
Moet het natuurlijk zijn (RS).
Nogmaals: je hebt verloren en dik (4%) en je kunt je niet bij je verlies neerleggen. Dat is kleinhartig. Ik heb ook voor Groningen gestemd, maar als de race gelopen is, moet je niet in wrok omkijken.
Nogmaals, het ging niet om het aantal stemmen. Dus ik vind het helemaal niet kleinhartig om op grond van een analyse van de argumentatie een zaak te bekritiseren. En op grond daarvan kun je vaststellen dat het gewoon een heel slechte beslissing is geweest om die schrijfmachines Gent toe te wijzen. Daar blijf ik bij.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de jury nooit, maar dan ook nooit de collectie had kunnen toewijzen aan een kandidaat die slechts vier procent van het publiek achter zich kreeg. Op de website stond dat het stemmenaantal geen doorslaggevende grond zou zijn, maar dat de stemmen wel zouden worden meegewogen.
Om precies te citeren: \’het publiek krijgt een stem en wordt in de beoordeling bij de jury meegenomen.\’
Mij is verteld wat ik hierboven reeds geschreven heb. Meer kan ik er niet van maken.