Recensie: Tess Gerritsen – Incendio
Een gevaarlijk muziekstuk en wat concentratiekampkitsch
In een boekwinkeltje met een Medusa-klopper op de deur in Rome koopt de 34-jarige Julia een muziekbundel waaruit bij toeval een papiertje dwarrelt met daarop een handgeschreven compositie: L’Incendio door L. Todesco. Al in de winkel is Julia gegrepen door de muziek die zij leest en ze betaalt een veel te hoge prijs om het stuk eenmaal thuis te kunnen spelen. Als ze eenmaal thuis is, in Amerika, speelt ze het stuk. Ze gaat er zo in op dat ze pas later doorheeft dat haar dochtertje tijdens de muziek de kat heeft doodgestoken.
Als ze later het stuk nog eens speelt wordt in haar been gestoken door haar dochtertje en niet lang daarna beraamt het dochtertje van drie zelfs een moordaanslag op haar. Ja, dat krijg je ervan als je muziekstukken koopt in een winkeltje met een Medusakop op de deur. Manlief (grijzend aan de slapen, vooral geïnteresseerd in getallen – een echte man dus) denkt dat het allemaal verbeelding is. Sterker nog: enige gekte is in de familie van Julia niet vreemd. Julia zelf denkt dat er een sinistere invloed uitgaat van het muziekstuk.
Ik had nog nooit iets gelezen van Tess Gerritsen, maar het cadeauboekje Incendio (wat vuur betekent) dat tijdens de Maand van het Spannende Boek cadeau wordt gegeven brengt daar verandering. En het moet gezegd worden: Incendio is een pageturner. Er is volop actie, hier en daar vloeit bloed en zijn er achtervolgingen. Bovendien hebben we te maken met een onbetrouwbare verteller. Af en toe wordt Julia wat zweverig als ze het over haar ziel heeft.
Om aan een opname in een gesticht te ontkomen, vlucht Julia naar Venetië waar ze samen met een vriendin probeert te achterhalen wie de componist is. Al vrij snel komen ze er achter, Interpol belt namelijk zomaar alle gegevens door aan een museummedewerker, dat L. Todesco in de Tweede Wereldoorlog is omgekomen in de het kamp waar hij dit stuk geschreven heeft. Wat volgt is een vorm van concentratiekampkitsch waar Haar naam was Sarah nog verbleekt.
Er zijn in dat kamp duizenden gevangenen vermoord. Sommigen werden neergeknuppeld, anderen kregen een kogel in hun hoofd. Sommigen van hen waren nog niet dood voordat ze in de oven van het crematorium werden gegooid. ‘Francesca pauzeert op dit punt. De stilte maakt het afgrijzen om wat ze vertelt nog groter. Dan gaat ze weer door: ‘Het gegil van de mensen die levend werden verbrand was in het hele kamp te horen.’
Van puur afgrijzen kan ik geen woord uitbrengen. Ik wil de rest niet horen. Ik zit als versteend op de bank en staar Francesca aan.
Hierna komen dus die achtervolgingen en het eindigt allemaal toch weer totaal anders dan je van tevoren had gedacht, maar zo onwaarschijnlijk dat je zo’n beetje elke thriller op die manier kunt afsluiten. Het is net zo teleurstellend als een einde waarin gezegd wordt: ‘En toen werd ze wakker.’ Als al die andere boeken van Tess Gerritsen ook zo zijn dan ben ik blij dat dit cadeauboekje me ervan weerhoudt om die ooit te gaan lezen.
Coen Peppelenbos
Tess Gerritsen – Incendio. CPNB / The House of Books, Amsterdam. 96 blz. U krijgt het boek gratis bij besteding van ten minste € 12,50 aan Nederlandstalige boeken.
Helemaal mee eens; jammer dat het CPNB zich leent voor deze holocaustkitsch.
De enige juiste bestemming voor Tess Gerritsens Incendo lijkt me de vuurdood. Heb mijn exemplaar daarom verscheurd en in de open haard gegooid.
Dank voor uw voorteffelijke recensie, en ook voor de reactie daarop van Eva.
MSE