Nieuws: ‘Het DWDD-boekenpanel is een treurig item’
Na Wim Brands heeft ook schrijver Jan van Mersbergen vandaag op zijn weblog uitgehaald naar het DWDD-boekenpanel. Hij keek gisteren naar het item, waarin de roman Godin, held van Gustaaf Peek tot Boek van de Maand werd verkozen.
‘Vanzelfsprekend stonden de uitgeverijen direct klaar om het nieuws te verspreiden. Gustaaf werd op twitter gefeliciteerd alsof hij een belangrijke literaire prijs gewonnen had,’ schrijft van Mersbergen. Maar hij vindt dat er geen ruimte is voor diepgang in het item:
Over Gustaafs boek werd gezegd dat het van achter naar voren wordt verteld. Een kunstgreep. Verder werd er niet op ingegaan want snel schakelden ze over op seks. In de roman komt veel seks voor. Hoe leg je dat uit? Dat literatuur en seks heel goed samen gaan.
De boekhandelaar die het boek bekend maakte probeerde het nog met Turks Fruit, maar dan ook alleen de link: daar zit ook seks in. Geen woord over de stijl van Wolkers en waarom dat boek zo geweldig is: de bladspiegel, het tempo, het drama. De boekhandelaar zei alleen nog iets over verliefdheid. Godin, held gaat niet over seks maar over verliefdheid.
Dat was te vaag dus brak de boekhandelaar van de neushoorn [Veronie Snijder, BT] in. Zij wist te vertellen dat het boek van Peek eigenlijk een soort Vijftig tinten grijs is, want daar staan ook goeie seksscènes in. Alles voor de herkenning bij het grote publiek, geen ruimte voor diepgang.
Van Mersbergen trekt dan ook de volgende conclusie:
Een treurig item is het, dat boekenpanel, met een harkerige schijnbevlogenheid, omdat er geen tijd is voor werkelijk inhoudelijke bevlogenheid. Dertig seconden krijgen deze boekverkopers, schat ik, en dus niks over de kracht van het boek, over beelden die de schrijver oproept, over stijl, plot, sfeer en karakters, laat staan het gevoel dat een boek oproept.
Hij sluit zijn stuk op zijn weblog af met de volgende woorden: ‘Het is leuk voor de verkoop, maar eigenlijk is het item enkel verkoop, en daardoor bizar plat. Praten over literatuur op tv, dat kon toch ooit wel?’
Het item is hieronder terug te zien.
Het gebalk over boeken is nog heilig vergeleken bij het geblaaskaak van Lubach en Cornelisse over taal.
Ik ben bang dat de schrijver de spijker op z\’n kop slaat: het boekenpanel in dwdd houdt van véél boeken verkopen, niet van mooie boeken en literatuur. Ook andere items in het programma zijn op het promoten en marketing gebaseerd. Na jaren van vernieuwing en \’brille\’
is dwdd verworden tot een stand op een markt in Amsterdam, snel en veel verkopen, met matthijs als de snelste autocue-lezende standwerker. Jammer, want veel trouwe kijkers verdienen beter…. ……..
Natuurlijk heeft Jan gelijk, maar ik vrees dat er nauwelijks een alternatief is. Ja, helemaal geen aandacht voor boeken op tv.
De uitvoering van het boekenpanel is helaas niet substantieel anders dan hoe DWDD in het algemeen met onderwerpen omgaat en heeft daarmee, zoals we gewend zijn, ongeveer dezelfde diepgang als een piepschuimen vlot
Sluit me aan bij aristide. Je moet het format van DWDD ook meenemen in de som. Het is nu eenmaal een massaprogramma met een volle, haastige agenda. Diepgang bi zo\’n format is een illusie. Toch is het boekenitem al de moeite waard als het het lezen van literatuur bevordert – hoe plat de verkooppraatjes ook klinken in de oren van hen die naar diepgan op zoek zijn.