Foto: A. F. Th. van der Heijden
A. F. Th. van der Heijden, originally uploaded by Dolf Verlinden.
Zonen behoren niet dood te gaan. Ouders aan het graf van hun kind is iets onverdraaglijks, het moet andersom zijn, maar soms houdt de werkelijkheid niet van de gewenste volgorde.
De aankondiging dat A. F. Th. van der Heijden binnenkort een boek uitbrengt over zijn vorig jaar overleden zoon komt niet onverwacht. Als een schrijver iets kan, dan is het de doden weer tot leven brengen op papier. Van der Heijden kan het. Hij schreef al een prachtig requiem over zijn vader: Asbestemming. Samen met De sandwich en Uitdorsten is dat boek gebundeld in De requiems.
En nu komt Tonio. De schrijver heeft daar gezeten, in zijn werkkamer, en binnen een jaar dat boek geschreven. De rouw werd een boek. Ik kijk er met lichte huiver naar uit.
Ha Coen,
En dan vergeet je recht te doen aan \’Voetstampwijnen en tandknarswijnen\’, zijn requiem voor schrijver-schilder Jean-Paul Franssens.