Recensie: George Saunders – Nog gefeliciteerd, trouwens, Enkele overwegingen over aardig zijn
Blurbs, recensies en de waarheid
‘Al jaren probeer ik iedereen aan George Saunders te krijgen’, aldus Dave Eggers op de voorkant van Saunders’ korte verhalenbundel Tien december. Nu ken ik helaas Dave Eggers’ werk niet, maar op de flap binnenin is nog een blurb opgenomen uit De Groene Amsterdammer:
Tien december is een warm en grappig boek […] Sommige verhalen dansen bijna van plezier.
Maar waarom lukte het mij dan met de beste wil van de wereld niet om ook maar één verhaal uit te lezen? Al na de eerste twee pagina’s haakte ik af; volgens mij heb ik nog nooit zo’n ijskoud en weinig grappig boek in handen gehad. Dansen van plezier? Ja, als je hysterie zo wilt noemen. Ben ik nou gek, denk je dan. Misschien wel, als je deze lijst met enthousiaste blurbs bekijkt. Hoe dan ook deed Saunders mij nog het meeste denken aan komieken die niet grappig zijn.
Voor de eigen gemoedsrust bestaat er gelukkig een heel aardige recensie-website, Goodreads, omdat je daar, in tegenstelling tot reguliere kanalen, nog weleens meningen tegenkomt die je de jouwe kunt noemen. Ene Leonard meldt over Tien december:
Most of these stories are bland and uninteresting. The writing is choppy and unfocused. Much of it is simply short curt phrases, and not many complete sentences. It’s true that people often speak like that in this world where many do not seem to have the time to construct complete sentences on electronic media via Facebook, e-mail, etc. It might be possible to imitate that in literature and turn it into an art form, but this book fails to do so. The best story in it is the second one, and that one is only two pages long.
Rob schrijft:
Saunders’ wit is supposedly his trademark. The three people who eventually recommended him to me all found him funny; I rarely did.
En Mark:
His writing style doesn’t change from story to story. And it gets very old, very fast. It reminded me of stories that I wrote/heard back in college level creative writing classes. The stories had no trajectory. The characters are one dimensional. The narration is curt & trite in this annoying MTV-cut style. The prose is pedestrian & lacking. I could go on and on and on, but even criticizing it is boring me almost as much as the stories themselves did.
Allemaal waar, wat mij betreft uiteraard; iedereen heeft recht op zijn eigen plezier.
Tien december las ik naar aanleiding van de nieuwe Saunders-uitgave Nog gefeliciteerd, trouwens – Enkele overwegingen over aardig zijn, een cadeauboekje dat is gemaakt van een speech van Saunders tijdens een diploma-uitreiking op een Amerikaanse universiteit waarin hij tegen de afgestudeerden zegt dat je aardig moet zijn. Dat kan wel waar zijn, maar waarom precies wordt niet toegelicht. Vooraan in het boekje staat dat het een ‘eenvoudige, inspirerende en bemoedigende boodschap’ is en dat deze speech op de site van de New York Times meer dan een miljoen keer werd gelezen. Hoe dan ook, het is je reinste zelfhulpkitsch. Saunders spreekt over de ‘ziekte van het egoïsme’. Altijd verdacht, personen die het egoïsme streng veroordelen. Ook zouden de alarmbellen moeten gaan rinkelen als Gandhi en Moeder Teresa als getuigen worden opgeroepen. Toch is deze zeer korte tekst (5 minuten leestijd), hoezeer hij me ook tegenstaat, het beste wat ik tot nu toe van Saunders heb mogen lezen. Als dat niet aardig is, dan spijt me dat zeer. Mocht ik iemand plezier kunnen doen met de boeken van Saunders, dan mag hij of zij me inlichten via: www.tzum.info
Johannes van der Sluis
George Saunders – Nog gefeliciteerd, trouwens, Enkele overwegingen over aardig zijn. Vertaald door Harm Damsma en Niek Miedema. Podium, Amsterdam, 64 blz. € 12,50.
Als ik Johannes van der Sluis was, zou ik geen recensies proberen te schrijven over een auteur, George Saunders, wiens werk hij kennelijk niet begrijpt. Daar heeft de bezoeker van Tzum helemaal niks aan. Het leest als de wedstrijdbespreking van een biljartcompetitie door iemand die nog niet eens weet dat ballen rond zijn. Jammer, we zijn bij Podium van Tzum beter gewend (en daarmee bedoel ik zeker niet dat we alleen positieve besprekingen waarderen).
Jammer dat het je niets zegt. Ben zelf enthousiaste fan van Saunders\’ werk en schreef er ooit volgende column over: http://www.gonzocircus.com/feature-tom-wouters-over-de-troost-van-george-saunders-korte-verhalen-in-tijden-van-crisis/
Ik ga helaas ook akkoord met de opmerking van Joost. Er wordt in deze recensie vooral heel weinig gezegd over Saunders.
Hij slaagt er met zijn satire net erg goed in kapitalisme en moraliteit aan elkaar te koppelen, en dat met soms wrange humor. Erg Amerikaans, misschien is het dat wat je stoort? Maar dat Saunders, zoals in de Engelse bespreking staat,geen stilist zou zijn, is in mijn ogen helemaal de bal mis slaan. Er is net niemand die zo goed taalgebruik kan imiteren dat in heel wat corporatistische omgevingen gebezigd wordt.
Het zal wellicht niet uithalen, maar probeer op zijn minst nog eens zijn verhalenbundel Pastoralia. En anders stuur je het boek maar gewoon mijn kant uit. Niets zo triest als boeken die ongelukkig gelezen verstoffen.
En trouwens een schokkende vaststelling dat je Dave Eggers\’ werk niet kent!
Tom,
Dank je, ik zal het nog eens proberen met Pastoralia.
Hartelijke groet,
Johannes
PS je kunt me je adres mailen via Tzum als je wilt.
PS 2 ik zal ook snel eens wat van Dave Eggers lezen.