Windscherm

Een dagje naar het strand was toen ik jong was een enorme onderneming. Mijn moeder pakte de koelbox in alsof we een militaire oefening van dagen zouden moeten ondergaan. Mijn vader pakte inmiddels de grote Volkswagenbus in die door de week voor zijn werk als wegmarkeerder werd gebruikt, maar die wij, zittend in de geur van verf vermengd met shag, in het weekend mochten lenen van de baas. Dekens, klapstoeltjes en natuurlijk het onvermijdelijke windscherm. Dan een half uur op de achterbank plakken aan de plastic bekleding, van Raalte naar Zwolle, waar we op tijd bij de Agnietenplas wilden zijn, want dan had je een mooi plekje bij het water. Ik kan er nog steeds zo naar toelopen.

Het windscherm is een beetje verdwenen. Je ziet ze nog wel, maar niet in die mate als vroeger toen je spitsroeden lopend tussen haringen en scheerlijnen het water probeerde te bereiken. Ik was ver in de twintig toen ik pas op een echt strand lag, aan zee. Voor mijn grote liefde N., die uit Den Helder kwam, was de zee een eeuwig aanwezige vriend, een troostbrenger en een rustgever. Voor mij was die eerste keer zeestrand het tegenovergestelde, een enorme zandbak waarin het voortdurend stoof. Zand in je haren, zand op je net ingesmeerde lichaam, zand in je bilnaad. Lezen was onmogelijk. Waar was een windscherm als je hem nodig hebt?

Sinds meer dan vijfentwintig jaar ben ik in de zomer een parttime Hagenaar. Mijn zus woont in de Hofstad en als zij vakantieviert, leen ik haar huis. Ik ben van de zee gaan houden. Met de eerste duik in water was ik een jaar werken van me af. Het lezen op het strand heb ik inmiddels ook aardig onder de knie, al zijn er van die dagen dat de wind te hard waait en je lijf en boek gezandstraald worden. Dat je boek als je naar huis gaat twee keer zo dik is geworden van het zand dat zich in de rug, pagina na pagina, verzameld heeft. Om die reden en die reden alleen koop ik dit jaar een windscherm.

Coen Peppelenbos

Deze column verscheen eerder in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden op 31 juli 2016.

(foto: Cliffside Beach Umbrellas, 1950s / Nantucket Historical Association, via Flickr Commons)