Recensie: Claudia Gray – Duizend stukjes van jou
Wraak als levensdoel
De ouders van Marguerite hebben een prachtige uitvinding gedaan waarmee ze door verschillende dimensies kunnen reizen. Wanneer vader Henry vermoord wordt, reizen Marquerite en Theo met de geheimzinnige ‘Vuurvogel’ door verschillende dimensies op zoek naar Henry’s moordenaar Paul.
Marguerites wraak vormt de setting in Duizend stukjes van jou. Met een aantrekkelijk begin vol boeiende verhaalelementen loodst Claudia Gray de lezer binnen no time door Marguerites verleden. Ze neemt hem mee in een spannende wraakachtervolging door verschillende werelden die allemaal een keuze vertegenwoordigen. Het lijkt een heldere en uitgemaakte zaak. Helaas maakt Gray van een deze heldere zaak al vrij snel een bijzonder ongeloofwaardig verhaal waarin ze het ene probleem op het andere stapelt, zich laat leiden door de ronduit wankele liefde om uiteindelijk bij het aloude probleem tussen goed en kwaad uit te komen.
In de basis bevat Duizend stukjes van jou een aantrekkelijk plot dat alle ruimte biedt voor een interessant verhaal. Gray laat Marguerite door de diverse dimensies reizen en confronteert de lezer op die manier met alle mogelijke vormen van toekomst. Waar de Londense dimensie onze tijd ver vooruit is, ligt de Russische dimensie jaren achter en kampt Salacia met hevige waterproblemen. In elke dimensie ‘woont’ een versie van Marguerite, alleen allemaal hebben ze een ander leven door keuzes die gemaakt zijn. De ‘echte’ Marguerite wordt met steeds groter wordende problemen geconfronteerd, er ontstaan meer en meer vraagtekens rondom de moord op haar vader en al snel lijkt ook Marguerite haar leven niet meer zeker.
Waar het aantrekkelijke, volle plot Duizend stukjes van jou in het begin overtuigd, is hetzelfde aspect later de grootste boosdoener van het verhaal. Vanaf de eerste bladzijde hanteert Gray een hoog verhaaltempo en zorgt ze met de ene verhaalwending na de andere voor een boeiend verhaal. Daarbij combineert ze sciencefiction met romantiek, spanning en actie, waardoor ze iedereen lijkt te bedienen. Echter, dit alles heeft ook een keerzij: Duizend stukjes van jou vertoont weinig goed overdachte samenhang. Diverse verhaalwendingen komen plotseling uit de lucht vallen en missen enige vorm van verklaring of uitleg. Ze worden daarmee onbegrijpelijk en onaannemelijk. Ook de uitwerking van de verhaalgenres vertoont scheurtjes. Waar sciencefiction slechts het decor van het verhaal mag zijn, moet de liefde de boventoon voeren. Echter, de magere uitwerking van personage Marguerite zorgt voor problemen: haar hopgedrag van Theo naar Paul zorgt voor menig vraagteken. Haar liefde voor Paul lijkt oprecht: ‘Ik ben verliefd op Paul Markov. Déze Paul Markov. Helemaal, onherroepelijk en hartstochtelijk verliefd.’ Maar slechts dertig pagina’s later draait ze als een blad aan de boom om: ‘Theo zou evenveel gevaren voor me trotseren als Paul heeft gedaan, zou even dapper voor me vechten, en me willen beschermen. Alles wat ik ooit voor hem voelde komt weer naar boven borrelen, en opeens mis ik hem zo erg dat ik het bijna niet kan verdragen.’
Naarmate het verhaal vordert stapelt Gray probleem op probleem en laat ze Marguerite in steeds vreemdere situaties laveren. Met een steeds emotioneler en onaannemelijker verhaal weet ze de lezer met haar simpele maar aantrekkelijke stijl toch mee te sleuren.
Marloes Otten
Claudia Gray – Duizend stukjes van jou. Vertaald door Sandra Hessels. HarperCollins, Amsterdam. 334 blz. € 10,00.
