Patatbakker

Bram Ladage
Stationstraverse 1
3511 CA Utrecht
Hoog-Catharijne

Vacature: patatbakker

Bijzonderheid: Wil jij een leuke baan en ben jij gezellig? Solliciteer dan snel via onze site!

Beste Barry,

Ik ben een mensenvriend. Daarom wil ik graag patatbakker worden bij uw vestiging op Utrecht centraal in het winkelcentrum Hoog Catharijne. Patat is troostvoedsel en in Hoog Catharijne is troost vaker nodig dan elders. Zeker nu de zomer op zijn einde loopt en binnenkort de geur van natte regenpakken weer in onze neus zal prikkelen, zal de patatkraam weer draaien op vollen toeren.

Patat eten is een vorm van zondigen, niet zozeer omdat het te vet zou zijn of ongezond, maar omdat er een verlangen naar de kindertijd vanuit gaat. Al vanaf vroege leeftijd wordt ons ingeprent dat we volwassen dienen te worden. Dat wil zeggen; we moeten onze smaak ontwikkelen en met mes en vork leren eten. Wie met het patat eten teruggrijpt naar de rudimentaire periode, de pre-ontwikkelingsfase, die zondigt tegen deze heilige maatschappelijke plicht om op te groeien.

Toch houdt geen mens het vol om altijd op het hogere gericht te zijn, soms hebben we een uitlaatklep nodig. De zonde van het patat eten is een tamelijk onschuldige ontsnappingsclausule uit het maatschappelijk korset van zogenaamd volwassen gedrag. We eten zoute stukjes aardappel met onze handen. Daarna wegen we de vette vingers af met een servetje en keren voldaan terug naar onze maatschappelijke verantwoordelijkheden.

Ik stel met tevredenheid vast dat Hoog Catharijne de patat van boven naar beneden wordt geserveerd. Dat is helaas niet altijd het geval, maar wel degelijk een cruciaal ritueel. Oorspronkelijk komt het hoogteverschil voort uit het feit dat de klassieke patatkraam op wielen staat. Er is echter ook een symbolisch belang. Opkijken naar de hand die ons voedt voert ons direct terug naar het land van de ouderlijke afhankelijkheid.

Overigens is het om dezelfde reden aanbevelenswaardig om de patatkraam simpel te houden. Patat en kroketten, dat lijkt me genoeg. Voor die andere rotzooi gaat men maar naar McDonald’s. Ik ben ook blij dat jullie gebruik maken van de papieren puntzak. De sensatie van warmte in de hand wijst vooruit naar de warmte in de maag die ons te wachten staat. Het is op te vatten als een bio-elektrisch circuit van zintuiglijke interactie dat als een dynamo onze jeugdherinneringen aanwakkert.

Als we naar de omgeving van de kraam kijken dan spelen patatduiven een belangrijke rol. Ooit hebben deze duiven hun rotsachtige omgeving in Turkije verlaten om op de gladde rots van Hoog Catharijne te landen. Ook duiven hebben recht op evolutie; van opgejaagde wilde duif tot relaxte patatduif in de stad. In decadentie en dus ook in patat, schuilt de wereldvrede.

De patatduif is een fijnbesnaard instrument die de fluctuaties in de menselijke ziel meet. Hij fladdert op als we chagrijnig zijn, en komt schuchter naderbij als we hem een patatje voeren. Het voeren van de patatduif is voor de stedeling een goede manier om de symbiose tussen mensen en dieren uit te drukken.

De gemeente doet met de patatduif, wat een klein deel van het Nederlandse volk met asielzoekers zou willen doen; opjagen met roofvogelgeluiden. Maar wees op je hoede, als de patatduif gaat, dan gaat vroeg of laat ook de patatkraam zelf. Het verjagen van de patatduif komt namelijk voort uit een obsessie met hygiëne en voordat je het weet wordt patat zelf ook als onhygiënisch, namelijk schadelijk voor de gezondheid gezien.

Barry, ik wil alvast gezegd hebben, dat wanneer patat ondergronds gaat, ik er voor je zal zijn. Ik ben ervan overtuigd dat de patatcultuur zal zegevieren tegenover de gezondheidscultus van de slowjuicer en de groenteslurper. Al was het maar omdat de patateter veel dieper verankerd zit in onze cultuur dan de groenteslurper. In feite is dat net zo’n fenomeen als het houthakkershemd en de fiets zonder remmen. Ze zijn van voorbijgaande aard.

Mensen hebben het recht om te zondigen en zichzelf te gronde te richten. Alleen in de zonde en de uiteindelijke zelfvernietiging schuilt de vrijheid. Daarom ben ik ook fel gekant tegen de eerlijke hamburger of de scharrelfrikandel, en al die andere biologische onzin die je nu vaak ziet in zogenaamde gezonde snackbars. Het lijkt sympathiek, maar op die manier wordt de ware patatcultuur kapot gemaakt. De gezonde snack? Hou toch op! Dat zijn mensen die er niets van hebben begrepen.

Graag treed ik in dienst als aspirant-patatbakker ten behoeve van het behoud van de patatcultuur.

Een vette groet, Bram Esser

PS: Deze brief heb ik getypt met mayonaise aan mijn vingers. De woorden glimmen nog na op het toetsenbord. Mooi hè?

(foto via Pexels, CC0)