Proza: Bram Esser – De sollicitant (37)
Genderconsultant
Psychologenpraktijk
Vacature: Uitbreiding van ons team met een gender consultant
Bijzonderheden: Er heerst een veilige professionele werksfeer waar gelachen mag worden
Beste,
Overal waar je kijkt, zie je gender. In de trein (beste reizigers), op de werkvloer (mannen en vrouwen verdienen niet hetzelfde), op straat (vrouwen hebben te maken met de mannenblik die hen nastaart) op scholen (het zijn nog steeds de moeders die helpen bij het ophangen van slingers). Hoe je het ook wendt of keert, er is geen ontkomen aan; overal spelen gender-issues een rol. Interessant, trouwens, hoe het Engelse begrip voor geslacht zo dominant is geworden in deze discussie. Daardoor krijgt het iets abstracts en professioneels. Geslacht verwijst naar een hormonale beerput, vol duistere en seksueel geladen krachten. Gender daarentegen, klinkt als iets dat je kan meten en tegen het licht kan houden. Even de thermometer in de bips van de samenleving doen om de gendergraad te meten. Zoiets.
Persoonlijk kan ik zeggen dat ook in mijn leven de traditionele man en vrouw rollen zijn omgedraaid. Dit is niet vrijwillig gebeurd, maar veel veranderingen voltrekken zich zonder dat je iets gevraagd wordt. Het gebeurt gewoon. Zo kan je ineens ongewild ervaringsdeskundige worden op het gebied van hatemail of alimentatierechtzaken. Of je hebt een boom met een of andere bladluis die een plakkerige vloeistof op je auto laat druppen. Je wordt ongewild bladluisspecialist en wellicht steek je ook het een ander op over hoe je de lak van je auto het beste kan onderhouden. Ik noem maar wat.
Op die manier ben ik door toedoen van mijn langdurige werkeloosheid ongewild ervaringsdeskundige geworden op het gebied van gender-issues en dan met name op het gebied van de omgedraaide man-vrouw verhoudingen. Omdat mijn vriendin Nicolette de Vries fulltime werkt, heb ik de rol op mij genomen van huisman. Het interessante aan deze rolverdeling is dat ook ons innerlijkleven zich erop aangepast heeft. Nicolette de Vries is emotioneel veel botter geworden. Ze moet wel, ze moest zich ten slotte afschermen tegen de buitenwereld. Voor mij geldt het tegenovergestelde, omdat ik voornamelijk thuis zit, ben ik zachter geworden.
Ik denk na over het koken en heb het daar dan over met vriendinnen uit de buurt. Zij hebben vergelijkbare ervaringen als ik, maar dan met hun mannen. Nicolette de Vries klaagt erover dat ze geen vlees krijgt. Na een hele dag werken wil ze eigenlijk een biefstuk, maar teveel vlees is ongezond. Daar hebben we weleens ruzie over en het eindigt ermee dat ik met rode ogen snikkend te trap op ren om op bed uit te huilen. Ik ben met andere woorden vrouwelijker geworden en zij mannelijker.
Ik heb hier veel over nagedacht. Vandaag de dag is biologie geen argument meer om de eigen (seksuele) identiteit te bepalen. Simpelweg omlaag kijken en bepalen of je tot het mannelijke dan wel vrouwelijke geslacht behoort is een al te primitieve gang van zaken. In de jaren zestig hebben we geleerd ons innerlijk te voelen. Diep van binnen zit de waarheid, niet van buiten. Toch is het nog niet zo eenvoudig om die waarheid boven water te krijgen en daarom is een gender consultant vandaag de dag van levensbelang. Ik wil uw vacature vervullen omdat ik het in de dagelijkse praktijk eigenlijk allang ben. Veel mensen komen bij me voor advies.
We gaan dan altijd met een lekker kop thee in de ‘comfortzone’ zitten. Het is een plekje dat ik heb ingericht met zachte kussens en matrassen. Daar heerst haast een baarmoederachtige sfeer waardoor iedereen zich veilig en op zijn gemak voelt. Hier komen mensen als vanzelf tot rust. Natuurlijk is het wel eens warm geworden en we hebben ook wel eens wat uitgetrokken. Dat leidt soms tot misverstanden. Ooit trof Nicolette de Vries ons tamelijk ontkleed aan in onze comfort zone. Daar kon ze toen niet goed mee omgaan. ‘Ik dacht dat jullie een praatgroepje hadden,’ schreeuwde ze ontzet. Ik moest haar toen uitleggen dat gender consultancy een heel lichamelijk beroep is.
Tegelijkertijd denk ik dat we in een tijdperk leven waarin het lichamelijke steeds minder belangrijk wordt. Ons lichaam is niets meer dan een instrument of brug om het dieper gelegen geestelijk lichaam te bereiken. Door ons leven online, zal dat geestelijk lichaam steeds meer de kans krijgen zich te ontwikkelen. In de virtuele wereld van het Internet kunnen we onszelf opnieuw vormgeven naar ons innerlijke evenbeeld. We worden vismannen die vanuit bad een podcast opnemen, of vogelvrouwen die vloggen vanaf het dak van hun woning. Ja, het zijn waarlijk interessante tijden en we krijgen een veelheid aan nieuwe perspectieven op de wereld voorgeschoteld. Ik wil in die wereld graag een adviserende rol gaan spelen en daarom reageer ik op uw vacature (in mijn ervaring is het kiezen van de juiste thee trouwens het halve werk).
Ik zie uit naar ons gesprek. En dan nog dit: mensen die met mij in een ruimte zijn hebben steeds vaker de neiging mij te aaien en dat vind ik helemaal niet erg. Ik heb in mijzelf een harig aaibaar wezen ontdekt, dat ik de laatste tijd heel sterk als kern van mijn identiteit ben gaan beschouwen. Hoe meer ik geaaid wordt, hoe meer ik dus mezelf wordt. Als u de aandrang voelt dit ook te doen, aarzel dan niet, u doet mij geen groter plezier.
Lieve groet, Bram Esser
Afbeedling: Pexels