Recensie: Marijke Schermer – Gods wegen
Doe maar een blauw habijtje Het is een blije non, die voorop Marijke Schermers bijdrage aan de fraaie Terloops-reeks van Van Oorschot staat. Gods wegen heet dit deeltje en die
Alle berichten van André Keikes
Recensie: Willem Jan Otten – De Om
In het blikveld van jezelf Wat je tegenkomt op een wandeling is ongewis. Elke passant, impuls of mijmering kan een onvermoede wereld openen. Willem Jan Otten wordt in De Om,
Ons soort mensen: Hannah van Wieringen
De literaire tekening van André Keikes. Deze week Hannah van Wieringen.
Recensie: Nicolien Mizee – Hoog en laag springen / Faxen aan Ger 4
Eigen humeur eerst Je hebt praters en onverschilligen. Onverschilligen praten niet, die halen slechts hun schouders op. Nicolien Mizee behoort niet tot hen, zo blijkt ook uit het vierde deel
Recensie: K. Schippers – Nu je het zegt
Een jazzy spel van kijken, denken en praten Hoe een roman te beginnen? Voor K. Schippers, schrijver en denker over in de eerste plaatsen literatuur, beeldende kunst en jazz, kan
Recensie: Kristien De Wolf – Regensoldaten
Vervlogen momentum Als geluk onbereikbaar blijft, aan wie ligt dat dan? Psychologen en psychiaters grijpen graag terug op iemands kinderjaren, de band met de ouders. Kristien De Wolf laat de
Ons soort mensen: Simone Atangana Bekono
De literaire tekening van André Keikes. Deze week Simone Atangana Bekono.
Recensie: R.C. Sherriff – Twee weken weg
Dralen aan zee Doffe misselijkheid, een bonzend hart, paniekgevoelens, drang om te huilen. Twee weken vakantie aan zee op een paar uurtjes treinen van huis, dat was me wat zo’n
Ons soort mensen: Jamal Ouariachi
De literaire tekening van André Keikes. Deze week Jamal Ouariachi.
Recensie: Maarten Buser – Geertje van de Kamp in Japan
Ongevouwen origami Ze is linkshandig en heeft een aangeboren afwijking aan een van haar ogen, die in het midden van haar blikveld een grote zwarte vlek veroorzaakt met daar omheen
Recensie: Pieter Kranenborg – Waterland
De zangeres en de oorwurm De stad zit vol ruimtes die niet iedereen kan zien, of alleen vanuit de goede richting. Het is een oude kwestie: kijken is niet hetzelfde
Recensie: Aroa Moreno Durán – Dingen de je meeneemt op reis
Leven zonder land Kinderen die loopgraafje spelen in een stad waar overal een sfeer van verwoesting hangt. Het is 1956 in Oost-Berlijn in de debuutroman Dingen die je meeneemt op
Recensie: René Appel, Adriaan van Dis, Rob van Essen e.a. – Leve de boekhandel!
Een literaire ladder De zelfstandige boekwinkels van ons land zijn de afgelopen maanden veel bezongen en betreurd. Ze werden door het uit kennelijke niet-lezers bestaande kabinet als ‘niet-essentieel’ beoordeeld en
