Recensie: Emiliano Monge – Het verschroeide land
De negen cirkels van de hel Emiliano Monge (1978) schrijft niet voor doetjes. In 2017 bespraken we hier al De rauwe hemel, een ijzersterke, maar bikkelharde roman. In zijn opvolger
Alle berichten van Daan Pieters
Recensie: Albert Cossery – De luiaards in de vruchtbare vallei
‘Nietsdoen is innerlijk werken’ Wij waren vorig jaar al behoorlijk enthousiast over Grote dieven kleine dieven, een vertaling van het laatste afgewerkte boek van de verfranste Egyptenaar Albert Cossery (1913-2008)
Recensie: Luc Rasson – Het lijk van de dictator – Franco, Mussolini, Pétain
Geen eeuwige rust Dat er een publiek is voor populariserende geschiedenisboeken, wisten we al sinds het succes van De Bourgondiërs, het boek waarmee Bart van Loo heel wat mensen warm
Recensie: John Steinbeck – Ten oosten van Eden
The Great American Novel De tijd is een strenge, maar rechtvaardige rechter die op de lange termijn meedogenloos het kaf van het koren scheidt. Voor even kan er wel wat
Recensie: Michel Leiris – “Kijk! Daar, de engel…”
Een Algerijnse straatmadelief Wie iets van de Franse etnoloog, dichter en schrijver Michel Leiris (1901-1990) wilde lezen, moest buiten de bibliotheken tot voor kort antiquariaten of het internet afstruinen in
Recensie: Fernanda Melchor – Orkaanseizoen
Een gitzwart sprookje Het was een mooie vondst van de Mexicaanse Fernanda Melchor (1982, Veracruz) om een heks op te voeren in haar roman Orkaanseizoen. De tienduizenden vrouwen die in
Recensie: Éric Chevillard – Rubber staat vast
Niets staat vast De Fransman Éric Chevillard (1964) is een schrijver uit de stal van les Éditions de Minuit, een uitgeverij die niet alleen erg herkenbaar is door de mooie,
Recensie: Laurent Binet – Beschavingen
Wat als? Had de geschiedenis anders kunnen lopen? Er is al vaak over gefantaseerd in de literatuur, aan wat-als-romans geen gebrek. Neem bijvoorbeeld Philip Roths Het complot tegen Amerika, waarin
Recensie: Andrés Barba – Kleine handen
Afdalen in een duistere kinderwereld De verwachtingen waren hooggespannen, na Republiek van licht, het tweede boek van Andrés Barba (Madrid, 1975) dat in het Nederlands werd vertaald en een prestatie
Recensie: Baltasar Porcel – In galop het duister in
De mythe van Andratx Als er ook prijzen en bekroningen voor uitgeverijen bestonden, zou het bescheiden Menken, Kasander & Wigman een uitstekende kandidaat zijn. Met enige regelmaat heeft dit Leidse
Recensie: Juan Gómez Bárcena – De hemel boven Lima
Liefdesbrieven van een dichter Juan Ramón Jiménez (1881-1958) is zo’n auteur die elke Spanjaard kent, vooral dan van Platero y yo, een verhaal uit 1914 over een schrijver die op
Recensie: Karina Sainz Borgo – Nacht in Caracas
Over leven in Venezuela We zouden het haast vergeten, maar de huidige coronacrisis stelt al bij al niet zoveel voor in vergelijking met de omstandigheden waarin de Venezolanen al jaren
Recensie: Hanny Michaelis – Oorlogsdagboek
Over de diepste gevoelens en gedachten De oorlogsdagboeken van Hanny Michaelis (1922-2007) verschenen eerder al in twee delen, namelijk Lenteloos voorjaar (1940-1941) en De wereld waar ik buiten sta (1942-1945).
Recensie: John O’Connell – Bowie’s boekenkast
Meelezen met Ziggy Stardust Rocksterren als David Bowie (1947-2016) maken ze niet meer in dit tijdperk van twitterende eendagsvliegen en influencers die hun moeder zouden verkopen voor een handvol likes.
Recensie: Cyriel Buysse – In betere kringen. Satirische verhalen
Lachen met dames en heren van stand Het waren andere tijden toen de Vlaamse naturalistische schrijver Cyriel Buysse (1859-1932) nog leefde. Het Nederlands had in Vlaanderen een ondergeschikte positie, de
Column: Daan Pieters – De pest
De pest Nobelprijswinnaar Albert Camus publiceerde in 1947 De pest, onmiskenbaar een van de hoogtepunten uit zijn indrukwekkende oeuvre. Bij elke herlezing van het boek zie je wel iets nieuws,
Recensie: H.C. Ten Berge – Notities van Nemo. Verhalen en novellen
Matroesjka-verhalen ‘Ik heb geen behoefte aan bekentenissen. Er ligt al genoeg op straat. Het is een dagelijkse parade van gênante onbeschaamdheden geworden,’ verzucht het personage Betty in H.C. Ten Berges
Recensie: Szczepan Twardoch – De koning
Het schorem van Warschau Misschien hangt de vloedgolf van navelstaarderige autofictie die de Nederlandse letteren momenteel teistert u ook de keel uit en hebt u even geen zin meer in
Recensie: Jean Genet – Dagboek van een dief
Op boevenpad Als hij nu nog leefde, zouden we Jean Genet (1910-1986) een draaideurcrimineel noemen. Zijn alleenstaande, behoeftige Parijse moeder moest hem kort na zijn geboorte afstaan. Jean groeide op
Recensie: Charles Dickens – Onze wederzijdse vriend
Dickens’ zwanenzang Idealiter zouden er dikke pakken sneeuw liggen, maar ook tijdens deze slappe winter kan je de kilte prima verjagen met een vuistdikke, klassiek verhalende negentiende-eeuwse roman. Vaak beland