Recensie: Alara Adilow – Mythen en stoplichten
Te makkelijk en te moeilijk De debuutbundel Mythen en stoplichten van Alara Adilow heeft veel lof gekregen. De bundel won de Herman de Conickprijs, is genomineerd voor de Grote Poëzieprijs
Alle berichten van Erik-Jan Hummel
Recensie: Ruth Lasters – Tijgerbrood
‘kousen oprollend in bad’ Dichteres Ruth Lasters was afgelopen tijd in het nieuws: ze stopte als stadsdichter van Antwerpen. Het stadsbestuur accepteerde haar gedicht ‘Losgeld’ niet, volgens het bestuur, omdat
Recensie: Annet Zaagsma – Opgelet. Het materiaal moet ademen
Geen paniek De onderwerpen in de bundel Opgelet. Het materiaal moet ademen van Annet Zaagsma zijn groot en zwaar, maar de toon is luchtig. Dat zorgt voor een combinatie van
Recensie: Leïla Slimani – Kijk ons dansen
Vol De roman Kijk ons dansen van Leïla Slimani is vooral te typeren als vol, boordevol. Het boek is deel 2 van de trilogie Het land van de anderen, maar
Recensie: Lu Min – Hormonen in de nacht
Niet veel meer dan hormonen Met de vertaling van Hormonen in de nacht van Lu Min wordt volgens de inleiding bij deze verhalenbundel ‘een van de interessantste Chinese schrijfsters van
Recensie: Oksana Zaboezjko – Zusters
Precies Soms komt een recensent woorden te kort om een boek recht te doen, en die ervaring heb ik nu met Zusters van Oksana Zaboezjko. De verhalenbundel ontroert me diep,
Recensie: Emilia Menkveld en Vincent Hunink (samenstellers) – Een blijvend bezit
Homerus blijft een reus Het boek Een blijvend bezit is een verzameling teksten uit de klassieke oudheid. Emilia Menkveld en Vincent Hunink hebben deze bundel samengesteld, en Menkveld schreef er
Recensie: Marijke Hanegraaf – Bestaansbegeerte
Je wilt niets liever dan zacht zijn De bundel Bestaansbegeerte van Marijke Hanegraaf bestaat uit vijf series met elk een eigen thema. Alleen de titel al wekt interesse. De eerste
Recensie: Rob van Essen – Alleen de warme dagen waren echt
Absurd, maar geen gedichten De prozaschrijver Rob van Essen heeft de dichtbundel Alleen de warme dagen waren echt geschreven. Soms herken je in proza dat de schrijver ook een dichter
Recensie: Roelof Smit – De verkeerde kleur
Zwart-wit Het uitgangspunt van De verkeerde kleur van Roelof Smit is even simpel als verontrustend. De hoofdpersoon Huib Jansen wil doorstoten naar de landelijke politiek en ziet daardoor zijn directe
Recensie: Damon Galgut – De goede dokter
Er was uiteindelijk niets veranderd Na het grote succes van de roman De belofte, die de Booker Prize won en in 33 landen werd vertaald, liet Querido de in 2003
Recensie: Julie Beirens – Huiden
Schoonheidsfoutjes Bij een eerste lezing van Huiden, de debuutbundel van Julie Beirens, krijgt een lezer nog weinig houvast. Zo ontbreekt een inhoudsopgave en hebben de meeste gedichten geen titel. Het
Recensie: César Aira – Het literatuurcongres
Intelligent absurdisme Het literatuurcongres van de Argentijnse schrijver César Aira is erg komisch, maar stelt de lezer ook op de proef. Met nog geen honderd pagina’s is dit werkje een
Recensie: Peter Terrin – De gebeurtenis
Een hond is geen kat De nieuwe roman van Peter Terrin, De gebeurtenis, levert een vreemde, maar opwindende leeservaring op. Het vreemde is dat je als lezer nooit precies doorhebt
Recensie: Benedict Wells – Dromer
Een vlieg in een leeg suikerpotje Van Benedict Wells, overal aangeduid als bestsellerauteur, is een vroege roman nu in het Nederlands vertaald als Dromer. Deze coming-of-age-roman leest makkelijk weg, maar
Recensie: Dirk Vis – Paren of de kunst van de slaapkamer
Stel je open voor zweefseks Paren of de kunst van de slaapkamer van Dirk Vis is om vele redenen een atypisch boek. Het is als een roman aangeduid, maar staat
Column: Erik-Jan Hummel – Hoe Hans Andreus in mijn gedichten terechtkwam
Hoe Hans Andreus in mijn gedichten terechtkwam Recensenten herkennen soms inspiratiebronnen van een dichter. Zo schreef Peter Vermaat een recensie over mijn dichtbundel binnen blijven op Meander. Hij vond dat
Recensie: Hans Depelchin – Spanriem
Leg er een liefdesperspectief over Spanriem is de debuutbundel van Hans Depelchin die eerder de roman Weekdier schreef. Tijdens Dichters in de Prinsentuin maakte hij grote indruk door vele gedichten
Recensie: Jean-Paul Rosenberg – Laatste foto van de vrede
Multi-interpretabele dystopieën De dichtbundel Laatste foto van de vrede van Jan-Paul Rosenberg brengt mij als poëzierecensent zo dwingend aan het reflecteren, dat ik eerst flarden van gedachten wil delen. De
Recensie: Stefan Hertmans – Wij waar geen einde aan komt en Mustafa Stitou – Waar is het lam?
Tegengestelden naast elkaar Op veel manieren zijn de bundels Wij waar geen einde aan komt van Stefan Hertmans en Waar is het lam? van Mustafa Stitou elkaars tegengestelden. Wij waar