is leraar Nederlands. Sinds 2010 timmert hij ook literair aan de weg met
de boeken 'Woordsoep,' en 'Huis van bewaring' (columns) en 'Een gat in
de lucht' en 'Man van de Wereld' (romans).
Sportdiploma Ik heb de map waarin ik mijn schoolrapporten bewaar altijd voor mijn zoons verborgen weten te houden. Als je behoort tot de categorie ouders die minstens één keer per
Kersttrol Ik geloof niet dat de kerstvieringen in mijn jeugd een uitgesproken christelijk karakter hadden. Ik ben welgeteld één keer naar de nachtmis geweest met mijn Nieuw-Apostolische vriend Bianco. Van
Opschrijfboekjes Die van de HEMA moet je hebben. Hoe geil het ook klinkt dat je je filosofische ingevingen en unieke observaties (‘duif in regen pikt maïs uit hondendrol’) op kunt
Portret Je nieuwe boek is uit en alweer vragen de mensen je of dit nou het boek is dat je altijd hebt willen schrijven? Huisvriendin Anita H. bijvoorbeeld herinnert
Jeugdzonde Tot ik een jaar of tien was, antwoordde ik op de vraag ‘wat wil je later worden’ steevast: ‘jachtvlieger’. ‘Ah, straaljagerpiloot!’ begreep degene die me de meest uitgekauwde vraag
Gipsafdruk Bij het doorspitten van de familiefoto’s (zie de vorige aflevering van HvB) kwam ik een foto tegen waarop ik, elf jaar oud, breed lachend in de camera blikte. Hoewel
Letterdoosje Mijn vader was – net als ik – een fanatieke amateurfotograaf. Ik schat dat hij zijn eerste camera ergens in de jaren vijftig kocht. In de jaren zestig, toen
Girobetaalkaart Pasen 1986. Tsjechië en Slowakije waren nog niet van tafel en bed gescheiden en iemand had me verteld dat Praag een mooie stad was. In Den Haag kocht ik
Opinel no.8 Ik heb ‘De jongen en het mes’ van Remco Campert altijd een wonderlijk mooi verhaal gevonden. Van de aanstekelijke openingszin (‘Je stampte met je voet op de grond
Hotelpennen Er schijnen hoteleigenaren te zijn die de tekst ‘Deze handdoek is gestolen uit hotel…’ in hun handdoeken laten borduren. Ik ben ze nooit tegengekomen. Helaas, want ik zou er
Portefeuille Mijn eerste herinnering is een herinnering. Mijn grootvader was net overleden en mijn moeder had me verteld dat hij in de hemel was. Wat de hemel was, wist ik
Oud geld Ik weet twee dingen over mijn overgrootvader die mogelijk allebei apocrief zijn: hij was blind en hij kon niet bij het huwelijk van zijn dochter aanwezig zijn, omdat
Ik ben een gelegenheidsroker, een begrip dat het (nog) niet geschopt heeft tot de kolommen van ’s landst dikste woordenboek, maar dat voor mij evenveel bestaansrecht heeft als ‘gelegenheidsdichter’, ‘-drinker’,
In 1996 verstuurde ik vanuit downtown Manhattan mijn allereerste e-mail. Een uur later had ik antwoord. ‘We zouden zo in een film van Allen kunnen, smuil ik, moderner dan we
De oma’s kast Toen ik het ouderlijk huis verliet had ik uitgesproken ideeën over binnenhuisarchitectuur. Ik denk dat dat te maken had met de tentoonstelling van de Stijlgroep die ik
Leer ons den tijd Het raam van de kamer op de zevende verdieping van het luchthavenhotel waar ik verblijf, kan niet open. Een gevalletje verdronken kalf, gedempte put, denk ik.
Oude paspoorten Al mijn aardse bezittingen hebben een vaste plek: sleutels, mobiele telefoon, diploma’s, hoofddeksels, inlogcodes, bankafschriften, de cd’s van Johnnie Cash. Het probleem is alleen dat ze op het
Schaal Sommige mensen verdwijnen uit je leven en in de meeste gevallen is dat maar goed ook. Als je contact moest houden met iedereen die in 1992 wel eens bij