Column: Guus Bauer – Altijd maar weer die lijstjes
Altijd maar weer die lijstjes Je bent een jaar of twaalf en gegrepen door de literatuur. Koortsig begin je je allereerst door de berg vaderlandse klassiekers te werken, om met
Alle berichten van Guus Bauer
Recensie: Gilles van der Loo – Het jasje van Luís Martin
De manier om over een vriendschap te schrijven Op het voorplat van Het jasje van Luís Martin van Gilles van der Loo (1973) staat geen kwalificatie. Een prettige tendens. Overigens
Recensie: Wim Sanders – Bel ik u wakker, beste man? Het monisch-manische schrijversbestaan van A. Moonen
De fijnbijtende humor van Moonen ‘Wie schrijft, die blijft.’ Door de hapklare-brokkencultuur, de digitale versnelling, is dat steeds meer een achterhaalde uitdrukking. Ook de groten uit de (wereld)canon vinden nog
Recensie: Richard Hemker – Hoogmoed
‘Rijpheid is het terugvinden van de ontvankelijkheid uit de jeugd’ Er zijn gelukkig nog uitgevers die zich niets, of in elk geval niet heel veel, aantrekken van de huidige literaire
Recensie: Richard Russo – Niemands gek
Een vertederende linkmiegel De Amerikaanse schrijver Richard Russo (1949) won in 2002 de Pulitzer-prijs voor zijn tragikomische roman Empire falls, waarin hij het dagelijkse overleven van goedbedoelende mensen in een
Recensie: Coen Peppelenbos – De valkunstenaar
Opgroeiboek Je bent rond de zeventien, zit in de eindexamenklas en denkt dat je al heel veel van de wereld weet, de nieuwe wijsheid in pacht hebt. Bas Jan, de
Recensie: Lars Mytting – Paardenkracht
Compromisloos leven heeft een prijs De Noor Lars Mytting (1968) voelde altijd wel de noodzaak om te schrijven, maar hield zich in eerste instantie vooral bezig met secundaire literatuur. Hij
Recensie: Jowi Schmitz – Weg
Kind noch kraai Jowi Schmitz (1972) heeft twee romans voor volwassenen gepubliceerd, daarnaast schrijft ze kinderboeken en non-fictie. Haar nieuwste spruit Weg wordt gecategoriseerd als een Young Adult uitgave, een
Column: Guus Bauer – Beurs Kleine Uitgevers
O, hoe ras de hakken weer zijn gesleten. Het (boek)jaar is weer voorbij wanneer de goede gekken, de op het ziekelijke af bezetenen hun passievruchten komen tonen op de Beurs
Recensie: Jan van Mersbergen – De ruiter
Het alwetende paard weet niet wat een zonnebril is Jan van Mersbergen (1971) heeft met De ruiter zijn negende roman het licht laten zien. Eerder werk werd onder meer bekroond
Recensie: Arjen Fortuin – Geert van Oorschot, uitgever
Een eigengereide boekenslijter Waar moet een biografie (ten minste) aan voldoen? Een goed gedocumenteerde levensloop, plaatsing van de beschreven persoon in de tijdsgeest, nuancering van het, eventueel vastgeroeste, beeld dat
Recensie: Gunnar Gunnarsson – De goede herder
Verdwaalde schapen In de jeugd van de IJslandse dichter en romancier Gunnar Gunnarsson (1889 – 1975) ging men studeren in wat toen nog het moederland Denemarken was. Op zijn achttiende
Recensie: Boris Pasternak – Gedichten
Niet passend bij de tijdgeest Bij Boris Pasternak (1890 – 1960) denk je natuurlijk onmiddellijk aan zijn wereldberoemde roman Dokter Zjivago, een epos over het leven van weldenkende mensen, getergd
Recensie: Václav Havel – Het ambtsbericht
De ontwrichting van de mens door een systeem In februari 1989 werd de Tsjechische dissident-toneelschrijver Václav Havel nog tot acht maanden cel veroordeeld vanwege zijn deelname bij de demonstratie rond
Recensie: Morten A. Strøksnes – Haaienkoorts
Moge de zee je goedgezind zijn Morten A. Strøksnes (1965) is de belangrijkste literaire journalist van Noorwegen, daarnaast is hij historicus, fotograaf en schrijver van non-fictie. Zijn achtste en nieuwste
Strip: Henk Hardeman – Het lastpak
In de geest van de taalingenieur De wat naïeve aimabele heer van stand Olie B. Bommel en zijn slimme vriend Tom Poes, getekend en geschreven door de illustere Marten Toonder
Recensie: Kat Kaufmann – Eiland van jou
Een generatie van digitalen Kat Kaufmann (1981) is geboren in Sint Petersburg. Al snel werd duidelijk dat ze een wonderkind was en, zoals gebruikelijk in de Sovjettijd, werd ze op
Recensie: Dimitri Verhulst – Spoo Pee Doo
We moeten elkaar helpen om kapot te gaan Dimitri Verhulst (1972) behoeft zo langzaam geen introductie meer, zowel in binnen- als in het buitenland. Zijn werk verschijnt in vijfentwintig landen,
Recensie: Eva Rovers – Boud
Hoe een schrijver een personage werd De biografie Boud, het verzameld leven van Boudewijn Büch, van Eva Rovers wordt, geheel terecht, ondersteund met een op YouTube en Spotify af te
Recensie: Elly Kamp – Ferdinand en Johanna
Een bijzonder verbond Waar moet een biografie (ten minste) aan voldoen? Een goed gedocumenteerde levensloop, plaatsing van de beschreven persoon in de tijdsgeest, nuancering van het, eventueel vastgeroeste, beeld dat