Column: Guus Bauer – Het eenmanscircus
Het eenmanscircus Al sjokkend langs de Zaan zag ik een week of wat geleden dat de illustere schrijver P.F. Thomése op bezoek zou komen in een voormalige zwartekousenkerk op amper
Alle berichten van Guus Bauer
Recensie: Graham Swift – Moeders Zondag
Hand- en spandiensten van lichamelijke aard Wij mensen leven op verhalen, meer dan we ons soms realiseren. Een verhaal, in de zin van een interpretatie van een gebeurtenis, een enscenering,
Column: Guus Bauer – Nagekomen bericht
Nagekomen bericht Het was bijzonder druk op het feestje in de Amsterdamse stadsschouwburg ter ere van de opening van de Boekenweek 2016. Je werd bijkans vastgepind in de gangen. Waren
Recensie: Joachim Meyerhoff – Ach, deze leegte, deze verschrikkelijke leegte
Met Derrick in de sauna Joachim Meyerhoff (1967) is acteur bij het Deutsche Schauspielhaus en het Wiener Burgtheater. Hij speelde ook in diverse films en tv-series en regisseerde daarnaast een
Recensie: Tim Foncke – God is klein geschapen
Een provocatieve buitenstaander Er zijn schrijvers die beweren dat ze schrijven om niet aan het leven te hoeven deelnemen. Daarvoor heb ik de schrijverij niet nodig. Tim Foncke (1978) is
Recensie: Max Porter – Verdriet is het ding met veren
Wachten tot de kraai opvliegt De fabel is een van de krachtigste literaire ‘wapens’. Het is tevens een ideaal vehikel om sterke emoties in onder te brengen, ze te kanaliseren.
Recensie: Samira Dainan – Veertig dagen
‘Dank je wel baba, dat je mij hebt leren kijken met mijn hart’ Kan een boek te particulier zijn, of kan de lezer toch baat hebben bij de zoektocht, herkenning
Recensie: Edgar Hilsenrath – De thuiskomst van Jossel Wassermann
De kracht van het woord Het is onvermijdelijk dat wanneer je beroepshalve vrijwel dagelijks een boek tot je neemt je vaak geconfronteerd wordt met drakerig leesvoer. Ooit heeft uw recensent
Column: Guus Bauer – Verklaring onder ede
Verklaring onder ede Een redacteur van een eerder uitgezonden radioprogramma: ‘Ik wil weten wat er in uw boek Vogeljongen precies waar is en wat niet?!’ Dat kun je van geen
Recensie: Wolfgang Herrndorf – Tsjik
Een groteske reis kriskras door het oosten van Duitsland De Duitse schrijver Wolfgang Herrndorf (1965) is van oorsprong een striptekenaar. In 2002 debuteerde hij als romanschrijver. In 2008 werd een
Recensie: Jaroslav Rudiš – Het einde van de punk in Helsinki
Even knokken met de zoon van een partijsecretaris De meesten van ons hebben zich in de jaren zeventig en begin jaren tachtig eigenlijk nooit echt gerealiseerd dat er achter het
Recensie: Herta Müller – Ademschommel
De kleur van heimwee Herta Müller (Roemenië, 1953) schreef de prachtige roman Ademschommel naar aanleiding van de ervaringen in de Goelag van de in 1968 naar Duitsland gevluchte Duits-Roemeense dichter,
Recensie: Jenny Erpenbeck – Huishouden
Zij houden huis Met de poëtische roman Huishouden voegt Jenny Erpenbeck (Oost-Berlijn, 1967) opnieuw een parel toe aan haar weloverwogen oeuvre. Er is een bosperceel aan een Oost-Duits meer. Aan
Recensie: Hans Fallada – Wat nu, kleine man?
Het individu tegen het gedrocht van de geldgier Hans Fallada (1893–1947) is het pseudoniem van Rudolf Ditzen, een Duitse schrijver die een turbulent leven leidde, getekend door alcohol en drugs.
Recensie: Rob van Essen – Kind van de verzorgingsstaat
Het uitstellen van het leven Het zonder meer optekenen van (jeugd)herinneringen leidt doorgaans tot boekwerken vol met vals sentiment, overbekende nostalgie waarin vooral de schrijver zich fijntjes kan wentelen. Kind
Recensie: Bruno Apitz – Naakt onder wolven
Pleidooi voor de menselijkheid De serie Cossee Century groeit langzaam uit tot een waardevol fonds met klassiekers ‘met een randje’. Stuk voor stuk zijn de titels belangwekkend en goed geschreven.
Recensie: Anja Sicking – Ferrari’s in de hemel
De behoefte van de mens aan illusies Anja Sicking (1965) is een geboren verteller maar heeft daarnaast een bijzonder oog voor compositie. In een heldere stijl voegt ze in Ferrari’s
Recensie: S.J. Naudé – Het vogelalfabet
De mens zonder anker Je moet bewondering hebben voor iemand die alles opzij zet om aan zoiets gewaagds als een literair debuut te beginnen. Jaren was de in Zuid-Afrika opgegroeide
Recensie: Roos van Rijswijk – Onheilig
Dood is dood Ondanks dat de literatuur steeds meer een bijwagen begint te worden in boekenland, vliegen de debuten je om de oren. En daarbij valt de laatste jaren op
Recensie: Frans van Deijl – Een weekendje oorlog
Met de nodige biertjes in hun mik Frans van Deijl (1957) was journalist voor Elsevier, Het Parool en HP/De Tijd voordat hij stadschroniqueur voor het Haarlems Dagblad werd en zich