Recensie: Alex Boogers – De lezer is niet dood
De schreeuwers krijgen nog steeds de meeste aandacht Alex Boogers (1970) is dé aangewezen persoon om een schotschrift te schrijven tegen de huidige gang van zaken in het boekenvak, in
Alle berichten van Guus Bauer
Recensie: Milena Michiko Flašar – Een bijna volmaakte vriendschap
‘Wat je niet doet, wat je nalaat, heeft vaak pijnlijker gevolgen dan wat je wel doet.’ In Japan is het een bekend gegeven, alhoewel het door schaamte wordt bedekt en
Recensie: Paul Baeten Gronda – Wanderland
Het gaat richting een einde De hoofdpersoon Igor Nast in Wanderland, de vijfde roman van de Vlaamse schrijver en columnist Paul Baeten Gronda (1981), is een wereldwijd gewilde schilder afkomstig
Recensie: Oleg Pavlov – De aardappels en de staat
Mannen van stavast Een roman met de titel De aardappels en de staat moet welhaast over het Rusland ten tijde van de opperste Sovjet verhalen. De aardappel voor de soep,
Recensie: Botho Strauss – Herkomst
Een ontroerend universeel kleinood Alle clichés met betrekking tot het ouder worden zijn waar, maar je moet ze eerst zelf doorleven. En dat heeft ook iets moois. Daar getuigt Herkomst
Recensie: Claudia Biegel – Verbrande levens
Verslagen van het noodlot Op de kop af tien jaar geleden ontstond er in oktober 2005 brand in het Detentie- en Uitzetcentrum Schiphol-Oost. Het cellencomplex bleek niet te voldoen aan
Column: Guus Bauer – Het was me het jaartje wel (4)
Het was me het jaartje wel IV We rijden nog steeds terug in 2015, traploos, het literaire brein is een variomatic, we schakelen het pientere pookje net zo gemakkelijk naar
Recensie: Sarah Hall – De komst van de wolven
Een warme verstandhouding met de wolven De wolf komt doorgaans negatief in het nieuws, bijvoorbeeld wanneer men spreekt over een kille (geradicaliseerde) moordenaar, bijna niet te bestrijden: de lone wolf.
Recensie: Valeria Luiselli – De geschiedenis van mijn tanden
Een tandenkerkhof getuigt van karakter De Mexicaanse schrijfster Valeria Luiselli (1983) wordt in eigen land een literair enfant terrible genoemd. Is zij tegendraads? Eerder onbevangen en uitermate intelligent tegelijk. Haar
Recensie: Daan Remmerts de Vries – Avonturen van Odysseus
De mensenwereld, dat was hun tv Ergens zijn schrijvers van road novels, en misschien eigenlijk wel alle verhalenvertellers, schatplichtig aan de Odyssee van Homeros. Na de oorlog in Troje keert
Recensie: Hilary Mantel – De moord op Margaret Thatcher
Buigzame mensen die plots breekbaar blijken Niet al te vaak wint een vrouw de prestigieuze Man Booker Prize. Hilary Mantel (1952) is de eerste Brit en de eerste vrouw die
Recensie: Eveline Vanhaverbeke – Vergeten dagen
Collectieve schuld leidt tot collectief lijden Eveline Vanhaverbeke (1971) heeft met Vergeten dagen een goedgeschreven thriller afgeleverd. Haar stijl is verzorgd, is zo goed als gespeend van typisch Vlaamse uitdrukkingen
Recensie: Mohamed Choukri – Gezichten
Tegen de sluimerende zelfhaat Het antwoord op aanslagen, op intolerantie en het vereenzelvigen van het kwaad met de islam, of met moslims in het algemeen, moet uit een hernieuwd besef
Recensie: Anne Folkertsma – Hans Fallada, Alles in mijn leven komt terecht in een boek
‘Mijn brein, mijn hele leven is tot een voorraadkamer geworden voor iets wat op een dag geschreven moet worden’ De ondertitel van de biografie over Hans Fallada van Anne Folkertsma
Recensie: Leo Blokhuis, Arjan Vlakveld en Dirk Jan Roelleven – Het grote Top 2000 a gogo kijk-, lees- en luisterboek
De sterren van weleer Op de voorkant van Het grote Top 2000 a gogo kijk-, lees- en luisterboek staat een foto van popprofessor Leo Blokhuis en presentator van het gelijknamige
Recensie: Hugo Borst – Ma
Gehecht aan de herinneringen Wanneer Hugo Borst (1962) als voetbalanalyticus op tv verschijnt, is hij altijd onverbloemd, geeft hij denkelijk zijn oprechte mening. Of dat nu goed in het voetbalstraatje
Recensie: Laura van Eerten en Raymond Noë – Waar komt hagelslag vandaan?
Pas op als je een patat bestelt Het is goed om af en toe stil te staan bij de taal, bij de woorden, uitdrukkingen en gezegdes die we meestal achteloos
Recensie: Lammert Voos – Bekentenissen van een dikke man
Geen zin heb in de poeha van de literaire wereld Voormalig Deventer stadsdichter Lammert Voos (1962) doet weer eens van zich spreken. Allereerst met een nieuwe prozabundel, getiteld Bekentenissen van
Recensie: Wytske Versteeg – Quarantaine
Verscholen in personages Natuurlijk is de stijl waarin een tekst is geschreven van eminent belang, maar de vorm is wel degelijk ook een bepalende factor. Voor haar derde roman Quarantaine
Recensie: Georgi Gospodinov – De wetten van de melancholie
Vanuit een fruitvlieg, een naaktslak, een rozenbottelstruik of een wolk in juni De Bulgaar Georgi Gospodinov (1968) is van oorsprong een associatief dichter, en dat is duidelijk te merken in