Een te felgekleurde kopie van de waarheid Eerder werd in het Nederlands van de Braziliaanse schrijver Michel Laub (1973) Overal en altijd weer vertaald, een roman in staccatostijl over drie
Een mantra van boerenbedrog De mens kan een hele tijd leven op (toekomst)dromen, maar op een bepaald moment is het op, werkt het beeld niet meer, slaat de werkelijkheid in
‘Ik heb in de bergen echt mijn eigen wereld gevonden’ Onlangs verscheen De buitenjongen van de in Milaan geboren schrijver Paolo Cognetti (1978) en dat boek kun je de voorloper
De flexibiliteit van de overlever De hoofdpersoon Nami in de roman Het meer van de Tsjechische schrijfster en vertaalster Bianca Bellová (1970) volgt ‘de universiteit van het leven’ in een
Een intelligente, invoelende roman Een vertaler moet creatief zijn, soepel met de moedertaal overweg kunnen en tegelijk begrip hebben voor de andere cultuur. Peter Abelsen vertaalt de groten der literaire
Megalomanie leidt tot verval Professor jura Bernhard Schlink (1944) is vooral bekend geworden door de roman De voorlezer, die maar liefst in vierenvijftig talen is vertaald en waarvan de verfilming
Inspirerend burgemeester had het niet van vreemden In september 1983 schreef Eberhard van der Laan, toen net cum laude afgestudeerd in de rechten aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en
Gisteren werd bekend dat Hilary Mantel de Van der Leeuw-lezing zal houden in 2018. In 2012 interviewde Guus Bauer haar over de toen net in het Nederlands vertaalde roman Het
De dijen van Anna Kournikova Het is opvallend hoeveel originele stemmen zijn verzameld in de verhalenreeks van uitgeverij Podium. Het aanleggen op een nieuwe kust, in dit geval de Noorse,
Een verleden dat onherroepelijk als een boemerang terugkeert De nieuwe roman Freetown van Otto de Kat (1946) bewijst maar weer eens dat je niet veel personages en niet veel woorden
De melodie van afschuw De mens is een angsthaas, in meerdere opzichten, maar vooral wanneer het de aantasting van de status quo betreft. De vreemdeling die have en goed bedreigt.
Menselijke wrakhout Een schrijver heeft nu eenmaal dat ene leven tot zijn of haar beschikking om uit te putten. Flarden daarvan, hoe flinterdun dan ook, komen onherroepelijk terecht in het
Rijkgeschakeerde bundel Pieter Waterdrinker haalt haar in zijn roman Tsjaikovskistraat 40, een autobiografische vertelling uit Rusland al een paar keer aan: de androgyne dichteres en schrijfster Zinaïda Hippius (1869 –
Nazi op de vlucht Het is doorgaans behoorlijk glad ijs waarop een schrijver zich waagt wanneer een historisch figuur, beroemd of berucht, tot hoofdpersonage wordt gemaakt. Nu is een roman
We are the cowboys, the true sons of freedom Je valt bij mister country Flamande Christophe Vekeman (1972) onherroepelijk in herhaling. Zijn romans zijn stuk voor stuk tragikomische queesten naar
Leven bij de gratie van een zekere zwijgzaamheid Slapende herinneringen is de eerste roman van Patrick Modiano sinds het winnen van de Nobelprijs voor de Literatuur in 2014. Modiano is
Gegoochel met perspectieven Vorm is alles, en experimenten in dat kader zijn altijd meer dan welkom. Maar soms kan een vorm een verhaal onnodig in de weg zitten, zoals bij
Wat is een schaduw? Michael Martin Driessen vertaalde het standaardwerk van de romantisch dichter en natuurwetenschapper Adelbert von Chamisso (1781 – 1838) in het Nederlands als De wonderbaarlijke geschiedenis van
Werktuigen van de macht En dan is de juntaleider ‘blij verrast’ dat hij de verkiezingen opnieuw heeft gewonnen, en nog wel met zo’n grote meerderheid. Het theater van de absolute
Eerbetoon aan een klassieker Het nieuw leven inblazen van een klassieker, zoals in het gevel van Mevrouw Osmond van John Banville (1945), veronderstelt kennis van ‘het origineel’, de negentiende-eeuwse roman