Een martelaar in marterhaar Als geen ander heeft Anton Valens met zijn boeken de afgelopen jaren een stem gegeven aan de verlegen man, toch al geen alomtegenwoordig menstype in de
Een professor in het lichaam van een bouwvakker Toen ik de eerste twee publicaties van Merijn de Boer kort na elkaar las voelde ik me een beetje fan worden. Dat
Gelijk een havik op retraite Ooit, in een vrij recent verleden, hield ik mezelf enige tijd intensief bezig met de bestudering van hedendaags autobiografisch proza, met bijzondere aandacht voor de
Het beest en zijn winterslaap Als een personage in fictie besluit de stad te verruilen voor een kleine, rurale gemeenschap dan weet je direct al dat er iets niet deugt.
Wie stout is de roe Aan de uitgangspunten van A.H.J. Dautzenbergs romans schort vaak maar weinig. Als ik te spreken kom over zijn oeuvre verbaast het me dan ook wel
Het noodlot is een groteske komedie In de films van de Zweedse regisseur Roy Andersson lijken bijna alleen maar dolende zielen voor te komen. Ze drijven een weinig rooskleurige handel
‘Ik ben liever de man met de vuile handen’ Smokkel een allochtoon of een pedofiel je proza binnen en je staat al snel te boek als geëngageerd schrijver. Bij sommige
Daten vanachter een façade De plot van Stephan Enters nieuwste roman Compassie laat zich in enkele zinnen samenvatten. Geen dubbele cliffhanger dit keer, maar een rechtlijnig verslag van een romance
Mededogen voor een wraakengel Arnon Grunberg is auteur van een oeuvre dat reeds geschreven is, zo beweert Joost de Vries in zijn uitstekende essayboek Vechtmemoires. ‘Zijn romans volgen hetzelfde traject,
Fileren met een afgebot mes Je beklagenswaardige toestand overdenken doe je als romanpersonage de laatste jaren steeds vaker in het buitenland. Recente werken als Het verdwijnen van Robbert, IJstijd en
De keerzijde van een utopie Meer dan dertig jaar geleden debuteerde Frank Albers met de roman Angst van een sneeuwman (1982) en werd hij in de verzamelbundel Mooie jonge goden