We zullen de grootste dansers ter wereld zijn Een aantal jaren geleden, vlak voordat het ‘herontdekken’ onder uitgevers populair zou worden vanwege Stoner, werd de roman van de Roemeense schrijver
De gekte van haar tijd Geprezen zijn de schrijvers die lezers aan het lachen maken, iets wat overigens eveneens geldt voor mensen die je in de wereld buiten het boek
Een simpele, diepe overpeinzing Samen met twee uitgaven van de nieuwe, interessante Uitgeverij Leesmagazijn (Christian Kracht en Rainald Goetz) was het eerste deel van De Thibaults van Roger Martin du
Liefde in tijden van stoom en elektriciteit Weinig professionele lezers zullen publiekelijk verklaren dat ze een boek geslaagd vonden omdat ze zich zo goed konden identificeren met een (hoofd)personage, misschien
De pen als polsstok Gilles Deleuze (1925-1995) is een van de vele belangrijke moderne, Franse denkers; hij hoort in het rijtje met generatiegenoten zoals Jacques Derrida, Michel Foucault en Roland
Bedwelming Net als collega-modernist James Joyce roept Marcel Proust, zoals vaker voorkomt bij personen met een uitgesproken karakter, zeer tegengestelde emoties op. Waar de een met hem dweept, is zijn
Martelaren van de pen Het woord ‘broodschrijverij’ draagt iets van armoede en zwoegen in zich. Schrijven om brood op de plank te krijgen, er blijft bar weinig over om aangename
Vanaf vandaag liggen de twee nieuwe Tzum-delen in de winkel: Boeken die ik 12 jaar niet heb gezien van Chrétien Breukers en Viva l’Italia van Johannes van der Sluis. Als
De blauwe wegen zijn voorbehouden aan de engelen Bij wijze van huwelijksreis vertrokken in 1936 de Catalaanse schrijver Josep Maria de Sagarra (1894-1961) en zijn echtgenote, die in Parijs woonden
Recept voor het uitgebluste westen Elke samenleving heeft haar zwakke punten, haar wonden. Leg je vinger op de wond, en druk goed hard. Spit de onderwerpen uit waarover niemand wil
Nachtclubs, het materiaal van de wereldgeschiedenis Door de vele aandacht voor een van de beste romanschrijvers van de twintigste eeuw, Joseph Roth (1898-1940), verkeren we in de gelukkige omstandigheid dat
Het verleden, een indringer Net als Arjen Fortuin was ik cru uitgedrukt een Modiano-maagd, iets wat eigenlijk niet zou moeten – de man heeft inmiddels al zo’n twintig romans op
Berlijn als een betoverd bos Een van de intrigerendste filosofen van de twintigste eeuw is ongetwijfeld Walter Benjamin (1892-1940). In zijn beroemdste essay Het kunstwerk in het tijdperk van zijn
Het bittere einde? Zowel schrijven als lezen betekent herinneren én herdenken. Dat die laatste twee in elkaar overlopen bewijst het Engelse woord voor herdenking, ‘memorial’, waarin ‘memory’ ligt besloten. Als
Het ware doel van cavia’s Er zijn boeken waarvan de titel al hilariteit opwekt. Zo is er De neus van Gogol, Heinrich Heines Uit de memoires van de heer Von
Paint it Black Er is nagenoeg geen plot in De Israëlische trilogie van Marek Hłasko (1934-1969). Ja, de eerste twee novellen, De tweede hondenmoord en Bekeerd in Jaffa, gaan over
Archeologische expeditie naar een gewoon leven Sinds de roman Hartslag (2004), waaraan ik goede herinneringen bewaar, was ik Jens Christian Grøndahl een beetje uit het oog verloren, dus het was
‘Bestel maar eens gauw een stevige Molle voor me’ De vorige vertaling van Alfred Döblins Berlijn Alexanderplatz stamt uit 1930, door Nico Rost. Nu is er een nieuwe – en
Blurbs, recensies en de waarheid ‘Al jaren probeer ik iedereen aan George Saunders te krijgen’, aldus Dave Eggers op de voorkant van Saunders’ korte verhalenbundel Tien december. Nu ken ik
Goddelijke waanzin Een van de belangwekkendste uitgaven in het kader van de Boekenweek is ongetwijfeld Gérard de Nervals Aurélia of De droom en het leven, in de mooie vertaling van