Recensie: Willem Thies – Twee vogels, één kogel
Ik stoot af wat gemist kan In zijn recente bundel Twee vogels, één kogel lijkt de dichter Willem Thies tot rust gekomen. De wereld om ons heen is een gegeven,
Alle berichten van Jurre van den Berg
Recensie: Menno Wigman – Mijn naam is Legioen
Ik wil geen weemoed die niks kost Het is niet verrassend dat de langverwachte nieuwe bundel van Menno Wigman, Mijn naam is Legioen, met zoveel instemming wordt ontvangen. Zijn ontluisterende
Recensie: Edwin Fagel – Het geroofde lichaam van Charlie Chaplin
Alles in een ander licht De nieuwe bundel van Edwin Fagel, Het geroofde lichaam van Charlie Chaplin, geeft je permanent het gevoel rond te dolen: deuren gaan open en dicht,
Interview: F. Starik over zijn nieuwe boek Een steek diep
‘Straks beginnen die dichters nog te huilen’ De Amsterdamse stadsdichter F. Starik bundelde verslagleggingen van Eenzame uitvaarten en bijhorende gedichten in zijn nieuwe boek Een steek diep. De bundel vertelt
Recensie: Jeroen Mettes – Nagelaten werk
Dit is geen recensie Het heeft iets goedkoops: aardige dingen zeggen over een dode. Het Nagelaten werk van literatuurwetenschapper, blogger en dichter Jeroen Mettes (1978-2006) verdient echter meer eer dan
Recensie: Maarten Inghels – Waakzaam
Stervende regendruppel op een kassei – in high definition Ten opzichte van zijn debuut, Tumult, suggereert de titel van de tweede bundel van de Vlaming Maarten Inghels (1989) een zekere
Recensie: Y.M. Dangre – Meisje dat ik nog moet (Plus: wie verdient de C. Buddingh’-prijs 2011?)
Mijn hoogste stemmen liggen braak Wie krijgt de C. Buddingh’-prijs voor het beste Nederlandstalige poëziedebuut? De winnaar wordt op 16 juni bekend gemaakt tijdens het 42e Poetry International Festival. Eerder
Recensie: Dennis Gaens – Ik en mijn mensen
Het is geen oefening, dat is het nooit In zijn voor de C. Buddingh’-prijs genomineerde debuutbundel Ik en mijn mensen toont Dennis Gaens zich de scenarist van zijn eigen zich
Recensie: Maud Vanhauwaert – Ik ben mogelijk
Als je oversteekt is het voor iemand anders rood Meer dan een autonome discipline lijkt slam poetry te zijn verworden tot het voorportaal van een papieren debuut. Zo verscheen onlangs
Recensie: Joke van Leeuwen – Grijp de dag aan
Alles is doordeweeks Omdat Joke van Leeuwen in Nederland zo succesvol is als kinderboekenschrijfster lijken velen over het hoofd te zien dat zij ook als dichteres haar sporen heeft verdiend:
Recensie: Menno Wigman – Red ons van de dichters
Zij morsen liefde voor één vers Als we Menno Wigman mogen geloven zijn dichters zonderlinge navelstaarders die vooral uit zijn op roem, en zich vooral druk maken om elkaar. Maar
Recensie: Nyk de Vries – Per ongeluk reed ik naar het zuiden
De dingen gebeuren omdat ze rijmen Met het Belcampo Stipendium eert de provincie Groningen eens in de twee jaar een auteur. De enige uitsluitende voorwaarde hierbij is dat de auteur
Recensie: Lieke Marsman – Wat ik mijzelf graag voorhoud
Het hoeft niet lang te duren om lang te blijven duren Het interessante aan de ondanks haar jeugdige leeftijd al behoorlijk omvangrijke poëtische carrière van Lieke Marsman (1990) is dat
Recensie: Alexis de Roode – Gratis tijd voor iedereen
Alles is glinstering Met het motto ‘Welkom in de eenentwintigste eeuw, Doornroosje.’ laat Alexis de Roode de lezers binnen in zijn nieuwe bundel: Gratis tijd voor iedereen. Een wat lieflijk
Recensie: Frank Westerman – Dier, bovendier
Man en paard Frank Westerman heeft met Dier, bovendier een boek geschreven volgens het concept-Westerman: een reis door tijd en ruimte in het voetspoor van de lipizzaner, met als doel
Interview: Wim Brands – ‘Ook als ik hemelwaarts probeer te gaan sta ik met beide benen op de grond’
Twee palen in de grond Van Wim Brands (1959) verscheen onlangs, vijf jaar na Ruimtevaart (2005), een nieuwe bundel bij uitgeverij Nieuw Amsterdam: Neem me mee, zei de hond (zie
Recensie: Wim Brands – Neem me mee, zei de hond
Doorgelichte werkelijkheid Bij het lezen van Wim Brands’ vorige, alweer vijf jaar geleden verschenen bundel Ruimtevaart bekroop mij permanent het gevoel dat schijnbaar reguliere situaties tegen het licht gehouden werden.
Recensie: Bianca Boer – Vliegen en andere vogels
De wereld is kleurig en aangeveegd De titel van het poëziedebuut van Bianca Boer (1976) – Vliegen en andere vogels – is op verschillende manieren een voorbode van wat komen
Recensie: Martijn den Ouden – Melktanden
Hij pist over z’n schoentjes Wat onderscheidt ‘origineel’ van ‘raar’ en ‘eigen’ van ‘gek’? Sommige poëziebesprekingen ontkomen er niet aan naast een beschouwing van een bundel ook een overdenking van
Recensie: Elmar Kuiper – Hechtzwaluwen
Het kan geen kwaad als ik je toewuif met open armen In de reeks debuutrecensies op Tzum.info zullen de komende vier afleveringen de genomineerde bundels voor de C. Buddingh’-prijs voor