Giancarlo Guerrero komt uit Nicaragua. Zijn zwarte haren, pak en schoenen glimmen als hij de bok voor het Chicago Symphony Orchestra bestijgt. Met grote handen en grote gebaren graait hij

Evanston, Illinois, 9:30 PM. Op station Howard stapt een stel de metro (Purple line richting Chicago Loop) in. De man, gedrongen, lobbig gekleed, kijkt met grote ogen de leegte tussen

Als bij alles wat het visuele schootsveld binnenvalt de ogen als oesterschelpen op elkaar vallen, dan moet je niet talmen, dan is het tijd voor een nieuwe bril. In de

Turks stoombaden, Finse sauna’s, een verzengende opgieting, het zijn voor mij verkwikkende, reinigende geneugten. IJskoude dompelbaden idem. Ik kan er langdurig, soeverein kijkend, in doorbrengen. Noem me een laag frequent

De polderjongens met hun spades bij Breesaap hadden het loodzwaar. Het Noordzeekanaal liet zich niet zomaar graven. Toch werd Holland met spierkracht gespleten. Op 1 november 1876 vond de Amsterdamse

Op een dag besloot ik de auto te verkopen. Het vehikel had me een lieve duit gekost, maar loste de verwachtingen niet in. Altijd gedoe, behalve als er derden aan

Op zaterdag viel voor het eerst in de geschiedenis het vrouwelijke peloton aan op de Hel van het Noorden. Op kasseienstroken en baggerpaden voor bietenboeren werden fietsen, hersenpannen en bekkens

Je kwam na 1.9 kilometer zwemmen in het Markermeer als een van de laatsten uit het water. Wat ging er door je heen? Kramp. Je trekt dat wetsuit uit en

Op 6 januari 2014 reed ik met mijn geliefde in een huurauto een berg op. Ons doel was hoegenaamd Rocque de los Muchachos, het hoogste punt van het eiland La

Op de afslag van de Strada Provinciala 563 naar de SP641 begint het grote zwijgen. Ratelend schuiven de kettingen over te tandwielen. We passeren Rocca Pietore (zeshonderdvijftig huishoudens), de groenste

Op de dakrand van mijn huis zit een lelijke, boze meeuw. Zodra ik in mijn tuin ben, begint hij te schreeuwen. Daarna maakt hij dreigende duikvluchten. ‘Wie betaalt hier hypotheek!?

Het veer naar Holwerd naar Ameland heeft een uur nodig om ons op het eiland te zetten. De Friese kust is dan nog geen vijf zeemijlen verderop. En toch heel

De marktman houdt een zalmmoot omhoog. Hij kijkt me wat vorsend aan, maar ik zal niks van hem kopen. De marktman is geschilderd en ik kijk meer dan vierhonderd jaar

De bergpas slingert als een stenen darm door de opengereten buik van een oud fossiel. We zijn geen fietsers die een berg beklimmen, we zijn als bacteriën die onder een

Het is vroeg in de ochtend als ik de Pietersberg op ren. In de stromende regen overzie ik de mergelafgraving: een bleekgele krater zo groot als het oude Maastricht, deels