Miriam Piters is docent bij de lerarenopleiding Nederlands van de Hogeschool Rotterdam. Ze is voorzitter van de commissie Stadsdichter in Rotterdam en zat de afgelopen tien jaar in diverse literaire jury’s (Boekenbon Literatuurprijs, ANV Debutantenprijs en Beste boek voor jongeren). Samen met Ludo Jongen publiceerde ze drie werken over Middelnederlandse letterkunde.
De nerfachtige structuur van het leven zelf Kwakman & Smet is een jonge, Rotterdamse uitgeverij die zich in haar uitgaven richt op specifieke projecten waarbij de relaties tussen taal, inhoud,
Een loutering van de zuiverste soort Alles wat ik vond op het strand van Cynan Jones is een herziene, ingekorte versie van de roman die in 2011 het licht zag.
De betovering van eenzaamheid Een verpletterende leeservaring laat zich vaak lastig in woorden vangen. Wat maakt dat je eindeloos wilt blijven kauwen op een boek, lang nadat je de laatste
In haar werkelijkheid Al vijftien jaar brengt uitgeverij B for Books de Literaire Juweeltjes Reeks uit om ‘mensen en vooral jonge mensen op een prettige manier duidelijk te maken dat
Een zomer zonder uitgang Soms staan de vele loftuitingen op het omslag van een boek een onbevangen blik in de weg. Het werk moet dan opboksen tegen de torenhoge verwachtingen
Doortastend je leven omhelzen ‘Voor de moed en klinische scherpte waarmee ze de wortels, vervreemdingen en collectieve beperkingen van het persoonlijke geheugen blootlegt’ ontving Annie Ernaux dit jaar de Nobelprijs
Een poëtische vinger aan de gejaagde pols In Bewijs van bewaring onderzoekt Iduna Paalman actuele dilemma’s: welke versie van een verhaal bewaren we voor het nageslacht? Bij wie leggen we
Ben jij een mens? Weinig zet al je zintuigen zo op scherp en komt zo onversneden hard binnen als zoetgevooisde dichtregels die een huiveringwekkende realiteit opdringen. Precies deze sensatie roept
De echo van een man Het is weinigen gegeven om zo teder over liefde te schrijven als James Worthy dat doet in zijn vijfde boek, Liverpool. Dit kleinood is een
Het verschil tussen op je hoede zijn en in verstikkende angst leven Als Nederland in maart 2020 bevangen raakt door hamsterwoede en basisproducten zoals koffie schaars worden in veel winkels,
Een slijpsteen voor je geest Toen ik onlangs naar buiten liep uit de bioscoop kon ik niet anders dan mijn vriendin vertellen over Onroerend goed, het laatste deel van de
Het verhaal van vrouwen Al decennia peilt Rebecca Solnit als een progressief seismograaf de stand van maatschappelijke vraagstukken. Haar essays over kunst, politiek, klimaat en feminisme verschijnen in toonaangevende kranten
Zelfs kleine gedachten Alicja Gescinska heeft een roman en meerdere filosofische essays op haar naam staan. Nu publiceert ze haar poëziedebuut, Trojaanse gedachten. Ook in deze vorm onderzoekt de schrijfster
Begrijpen wat de ander bedoelt Wekenlang krijgt Jaap Robben voor de verbouwing van zijn voormalige boerderij in een Duits Rijndorp vijf Polen over de vloer met wie hij amper contact
Je geliefd te weten Voor Mary, haar vierde roman, deed Anne Eekhout grondig onderzoek naar het leven van de beroemde Mary Shelley, auteur van Frankenstein. Mary heeft haar leven gedetailleerd
Een hogere poëtische waarheid Kollaards romans overdonderen door hun sereniteit. De alledaagse personages in zijn romans lijken op elkaar: ze modderen wat aan vanuit een aanstekelijke vitaliteit, verlangen bedeesd naar
Ieders eigen beleving Als iets Lidewijde Paris kenmerkt dan is het haar flamboyante enthousiasme. Vol geestdrift wint ze zieltjes voor het lezen van Nederlandse literatuur in haar boekenrubriek voor MAX
Zonder elkaar zijn we verloren Ze mogen er allemaal zijn, de buitenbeentjes die de fantasievolle debuutroman van Leonieke Baerwaldt bevolken. Zo is er het stel Loek en Brenda dat dichtbij
Niet wij, niet wij Jens Meijen debuteerde twee jaar geleden met de verpletterende dichtbundel Xenomorf, waarvoor hij de C. Buddingh’-prijs won. Hij betoonde zich in zijn lyriek een onbarmhartig observator
De waarde van onverklaarbaarheid Iedere keer als ik Is dit alles van Jan Postma oppakte, begon Doe Maar in mijn hoofd te hummen: ‘Oehoeehoeehoee. Is dit alles wat er is?’.