Recensie: Frank Koenegracht – Epigrammen
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Alle berichten van Willem Goedhart
Recensie: Eva Gerlach – Een kopstaand beeld
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Recensie: Rutger Kopland – Al die mooie beloften
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Reportage: Het Grote Gebeuren 2019
Een magisch gebeuren Nu Groningen eindelijk haar verouderde bibliotheek heeft afgedankt en in het binnenkort te openen Groninger Forum de laatste latjes worden gelakt, is het jaarlijkse literatuurfeestje in november
Recensie: De Horizonvreter
De horizonvreter Het ‘fantastische’ genre, een wat onvolledige term voor populaire genres als fantasy, horror en sciencefiction, eigenlijk alles waarin het boven- of niet-natuurlijke een rol van betekenis speelt, is
Recensie: Bavo Dhooge – Schrijvers op het scherm
Lichten klaar, camera klaar, schrijven maar! Het dagelijks leven van een schrijver bestaat doorgaans uit urenlang achter de computer of typemachine zitten, de fantasie de vrije loop laten en vervolgens
Recensie: Ida Gerhardt – De ravenveer
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Reportage: Veelzijdige vrouwen imponeren op de 37e Nacht van de Poëzie
Vrijwel elk literair festival wordt tegenwoordig gekleurd door een (maatschappelijk) thema, een keur aan randprogrammering die niet altijd evenveel met literatuur te maken heeft en legio verspreide podia waartussen je
Recensie: K. Schippers – Een klok en profil
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Recensie: Annie M.G. Schmidt – Het hele schaap Veronica
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Recensie: Taylor Jenkins Reid – Daisy Jones & The Six
Seks, drugs, rock-‘n-roll en feminisme Biografieën en documentaires over popsterren gaan al sinds jaar en dag als versgeperste vinylplaten over de toonbank: blijkbaar willen we maar wat graag weten wat
Recensie: lucebert – de amsterdamse school
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Recensie: M. Vasalis – Parken en woestijnen
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Recensie: Willem Elsschot – Verzen
Tijdens mijn studie Nederlands las ik heel wat dichtbundels die tot de zogenaamde canon behoren. Ik had destijds nog weinig ervaring met poëzie en vond de meeste werken weinig boeiend.
Recensie: Karen Köhler – Vuurpijlen vangen
Alleen is maar alleen Bij het lezen van een verhalenbundel zoek je onbewust naar verbanden tussen de verhalen. Zijn er thema’s die steeds terugkeren, plekken of personages? Sommige auteurs proberen
Recensie: Kelsey Miller – I’ll Be There For You. The One About Friends
Vrienden voor het leven Het lijkt misschien onwaarschijnlijk dat een Amerikaanse sitcom (situation comedy) uit de jaren negentig in de tijden van reality-tv, Netflix en YouTube nog kijkers trekt, maar
Recensie: Kasper van Hoek – Geen sinecure
Wat is eigenlijk wel een sinecure? 01-05-19: De hoofdredacteur van Tzum overhandigt mij het boekje Geen sinecure van Kasper van Hoek en vraagt of ik dit wil lezen en er
Recensie: Ellen Deckwitz, Ingmar Heytze, Thomas Möhlmann – Game of Poems. Gedichten van ijs en vuur
Koning Winter Veertig miljoen kijkers can’t be wrong, en drie dichters al helemaal niet. De fantasy-tv-serie Game of Thrones is al jaren een onwaarschijnlijk populair epos waar niet alleen naar
Recensie: Carmien Michels – We komen van ver
Tussen pen en podium In de voorbije Poëzieweek zag ik een optreden van de Vlaamse dichteres Carmien Michels. Haar naam zoemt al enige jaren rond als een groot talent binnen
Recensie: Nick ter Wal – De schrijfmachine
Voetnoot in de literatuurgeschiedenis De laatste jaren is de literaire schrijversbiografie enorm in trek: het leven en oeuvre van alle grootheden uit de vaderlandse letteren wordt opgetekend door hongerige biografen