Rascha Peper is voornamelijk bekend als schrijfster van verhalen en romans. In 2005 maakte ik Poëtisch Amsterdam, een wandeling in nieuwe gedichten door de hoofdstad. Peper maakte speciaal voor die
Na het eb gingen de dieren weg. Planten konden niet meer wennen aan dit licht. We werden door het land bevrijd, droegen de stad als een krans. We zworven langs
. hij houdt de knop op de spuitbus langdurig ingedrukt. het bijt onder z’n oksels. deze deodorant biedt 48 uur krachtige bescherming. hij spuit kort in z’n onderbroek, kleedt zich
Elp Ik had afgesproken dat ik in leven bleef in ieder geval tot volgende week Mijn agenda staat bol van de notities Voor morgenochtend vroeg heb ik mijn wekker gezet
Stortregen Vergeet niet uit welke grot wij zijn gekropen, hakend naar passie en werkelijkheid en wat we toen zagen, een obscene sterfscene: een vastgelopen economie in de schoot van een
Een zoete ballingschap dus ik vergat dat ik op doorreis was Voor zijn koele ogen weken de mijne uit naar beneden. Een en dezelfde liefde steekt ons aan en brandt
Afspraak Inmiddels de mol, de veldmuis geslacht en genoten als feestmaal bij wende en einde verhaal van het jaar. Op straat lopen de mooie jongens van toen die al vader
Ze laat een ijswit mannenhemd aan een spijker achter, een trui die smerig grijs je navel dreigt, schoenen om een blote wreef, de kalkmuur een aalmoes voor straks alleen komt
DE BOODSCHAP Maria verscheen als edelhert nog hijgend onder eigen gewicht en nog dronken van de kronkelende paden in de schaduw van het hoge gebladerte in haar stuitende onbruikbaarheid hard
LAMSKROON Hoe strak dit woord voor een gerecht van jonge ribben bonteloos verwarmd en in de kring gezet Wij aten met de snoet in ons servet droeve zwijnen deppend ander
Gloed Het zijn avonden dat het licht lang blijft dralen, dat stemmen hun scherpte verliezen dat het meisje zich uitrekt. Avonden dat aan zee het water gaat branden, vuurvliegjes dansen
Kinderwens Ik vrees niet, waarom zou ik ook, ik ben nu achtenvijftig en haal zo te zien de zestig, zeventig om hier eens op terug te kijken, dus maar alvast
ZELFPORTRET ALS WEDUWNAAR Ik heb heimwee naar waar ik niet terug kan en houd fel van haar die niet langer bestaat. Ik werd een schim tussen jongen en man en
Van DBNL geript Een aardig prentenboek met leerzame vertellingen door W.P. Razoux, de vertelling ‘De Geschiedenis van de zwarte Jongens’, die wij alleen in verbasterde vorm in een kinderversje kennen.
Haast je maar, kijk achter je, er zweeft een wiekend samoeraizwaard door de lucht, in zes zinnen, puntig en vibrerend, jazzy, met lippen geschreven, je overleeft ja, rechtdoor met je
Docentenvergadering ‘56 In die kamer, altijd in rook, meesters en een juf voor muziek, aan die lange bruine tafel waarop geen plastic flesjes, maar kopjes op schotels – witter dan
Reinaert Blues jagersbal, als wolken op de vlucht een uil roept ‘die heeft de Reinaert Blues’ bij het grote water staan wij stil als een huis met bomen op het