De onderstaande recensie over Moederkruid komt uit 2001. Meisje In tijden niet zo de beklemming gevoeld van een ongelukkige jeugd Carry Slee kreeg het voor elkaar in Moederkruid. We beleven
Tussen verzet en ontreddering ‘Floep. Weg is zij,’ schreef Renate Dorrestein in haar recensie van Hermine de Graafs debuut Een kaart niet het gebied (1984) in Vrij Nederland. Dorrestein stelt
Puzzelstukjes en discipline In het werk van Patrick Modiano, winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur in 2014, speelt ‘zoeken’ altijd een grote rol – zoeken naar vage beelden en herinneringen
Mannen! Altijd hetzelfde liedje! André Ballion (1875 – 1932) was een Antwerpse Vlaming, die schreef in het Frans. Baillon had een grondige hekel aan de mores van het bourgeois-milieu burgers
O, Richard, O, Audrey, O, Emma Uitgeverij Van Maaskant Haun geeft vooral vertalingen uit van oudere boeken die in Nederland aan de literaire aandacht zijn ontsnapt. Dat leverde al talrijke
De wonderen van de natuur Rond 1270 schreef Jacob van Maerlant Der naturen bloeme, wat zoiets betekent als ‘het mooiste uit de natuur’. In dertien hoofdstukken van samen ruim 16.500
De mensmachine Artificial Intelligence, AI, is een machine die opdrachten uitvoert door algoritmes te doorlopen. Machines zijn fascinerende dingen. Vanwege hun onvermoeibaarheid, om wat ze kunnen en ook omdat we,
Boten, een enkele dode en soms een plank Zonnige koude dagen is de derde bundel van Fabian de Sackenay, een van de vele heteroniemen van Kees Engelhart. Hoewel hij regelmatig
Nostalgie naar de wederopbouw ‘Na de kermis strekte de zomervakantie zich voor ons uit. In mijn herinnering: eindeloze, zonovergoten dagen die we in verrukkelijke vrijheid doorbrachten. We zwierven maar wat
Onbereikbaar Christiaan Weijts laat je in zijn romans graag verkeren aan de zijde van een sukkelaar. In zijn beste romans leven we hartgrondig mee met een struikelend hoofdpersonage, zoals met
De reconstructie van een leeservaring Wel vaker heb ik een boek even weggelegd om wat handwerk te verrichten, voor de afwisseling, of omdat ik eigenlijk niet zo goed kan kiezen
Deze recensie komt uit 2001. Engelen In het krankzinnige boek Engelen van het duister beschrijft Jan Siebelink de teloorgang van twee broers, Casper en Lucas, kinderen uit een kleinburgerlijke kwekersfamilie
Rooney in haar Folkmore era Schrijven over Sally Rooney is een beetje zoals schrijven over Taylor Swift. In die zin dat als je het over het werk van deze artiesten
Weerhaken onder het vel Een nieuw werk van Charlotte Van den Broeck betekent een kersverse expeditie. Zo eentje waar je fluitend je schoenen voor aantrekt. Haar relaas Een vlam Tasmaanse
‘Alle geweld uit de taal halen is onmogelijk’ De drie romans van de Argentijnse auteur Ariana Harwicz die eerder verschenen, zijn thematisch onconventioneel, radicaal en compromisloos. De personages zijn buitenbeentjes
Heus, nu het nog kan? Heus is een echt Otten-woord, een veelzeggende uiting om de ander, maar ook jezelf van iets wezenlijks te (blijven) overtuigen. Een woord van innig gezochte,
‘dan kan ik schrijven zolang het stil is’ De A van Asta, de nieuwe roman van de Deense auteur Tine Høeg, is een feest voor lezers die een verhaal kunnen
Naar wie luisteren de honden Met Rouwdouwers van Falun Ellie Koos is iets opmerkelijks aan de hand. De recent uitgebrachte debuutroman van de jonge auteur is nog amper besproken in
De oude kracht raakt op In het ter ziele gegane boekenprogramma Brommer op zee konden we enkele afleveringen volgen hoe Mariken Heitman in haar moestuin bezig was. Zo zagen we
De recensie van deze essaybundel komt uit 2001. Voorkeuren Lezen achter de letters, een bundeling essays van Hella Haasse, geeft een staalkaart van haar werkterrein en van haar literaire voorkeuren.