Op de website Vuurland probeert Edward van de Vendel een lans te breken voor het werk van Alfred Kossmann. Samen met de medewerkers aan de site bespreekt hij het oeuvre
Kunstbroeders onder elkaar en een anti-revolutionaire senator Dit is het derde deel van een essay naar aanleiding van ‘Brief uit Amsterdam’ in Op weg naar het einde. Het is waar dat
Taai en trekkerig boek over niets ‘Een niemendalletje wordt het,’ verklaarde Alfred Kossmann ruim voordat zijn nieuwe boek zou verschijnen, en — valse bescheidenheid of niet — daarmee heeft hij het
Wil de echte Arnold opstaan? Het nieuwe boek van Alfred Kossmann heet Drempel van ouderdom, werd uitgegeven door Querido, telt zeven hoofdstukken en 115 bladzijden en kost ƒ 26,50. Het
Een boek vol vragen Alfred Kossmann heeft een boek geschreven dat, hoewel de indruk van diepzinnigheid, dubbele bodems, symboliek etc. wordt gewekt, ook na herhaal-de lezing niet meer blijkt te
De weg naar de dood is zéér vervelend Aan het slot van de nieuwe roman van Alfred Kossmann, Geur der droefenis — na al zijn weinig omvangrijke boeken van de
Bij Kossmann stort iedereen zich in het ongeluk De nieuwe Kossmann, de roman In alle onschuld, is een intrigerend boek. Wie erin begint te lezen, moet tot het einde doorgaan,
Momenten van onzekerheid en niet-begrijpen Je zit aan je bureau en werkt aan een verhaal of een roman. Maandenlang heb je nagedacht, er is een ‘concept’ in je hoofd en
Een herinnering vervangt de ervaring De nieuwe roman van Alfred Kossmann heet Een verjaardag. Dat klinkt heel opgewekt, maar het verhaal gaat boven alles over ouder worden, herinneren, langzaam versterven
Rariteitenkabinet en zedenschets ineen De nieuwe roman van Alfred Kossmann, In alle onschuld, is een opmerkelijk boek. Het verhaal dat wordt verteld is buitenissiger dan in ander werk dat ik
Waarnemen en verdwijnen De nieuwe novelle van Alfred Kossmann, Slecht zicht, bevat tal van elementen die de auteur in eerder werk al gebruikte, en toch is het opnieuw een boeiend
Het wij is uitgeput In hoeverre zijn mensen in staat het leven met elkaar te delen, hoe rekbaar is het ‘wij-gevoel’ dat echtgenoten, vrienden of zomaar kennissen bindt? Die vraag
De Rotterdamse schrijfster Anna Blaman (1905-1960) werd enkele jaren na haar dood herdacht door Cornelis Bastiaan Vaandrager in het gedicht ‘(I remember Anna)’ –‘ opgedragen aan Cees Buddingh’’ –, het